wymądrzyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

pejorat. wypowiedzieć opinię z przesadnym przekonaniem o własnej racji lub chęcią popisania się mądrością albo wiedzą

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Ten konował wymądrzył się i kazał mi kategorycznie wyrzucić z jadłospisu wszelakie zupy, niby jako główne sprawczynie mojej otyłości. źródło: NKJP: Klub Srebrnego Widelca, Tygodnik Podhalański nr 17, 1999
	Zostawmy go, wyjdzie z tego. Trochę się przewietrzy - wymądrzył się Hepi przy stole, do którego wrócili. źródło: NKJP: Radovan Brenkus: Nieskończenie błękitna zabawa, Akant, 2008-10
	Może się wymądrzę w tej chwili, ale życie to czasem sztuka wyboru pozornie pomiędzy gorszym i jeszcze gorszym. źródło: NKJP: Internet
	Ton mojej wiadomości należał raczej do niemiłych, bowiem nie przypuszczałam, że takie pasy u nas są, tylko chciałam się wymądrzyć, że w USA są, a u nas nie ma… źródło: Internet: wronek.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wymądrzyłem się +(e)m się wymądrzył	wymądrzyłam się +(e)m się wymądrzyła	wymądrzyłom się +(e)m się wymądrzyło	wymądrzyliśmy się +(e)śmy się wymądrzyli	wymądrzyłyśmy się +(e)śmy się wymądrzyły
2 os.	wymądrzyłeś się +(e)ś się wymądrzył	wymądrzyłaś się +(e)ś się wymądrzyła	wymądrzyłoś się +(e)ś się wymądrzyło	wymądrzyliście się +(e)ście się wymądrzyli	wymądrzyłyście się +(e)ście się wymądrzyły
3 os.	wymądrzył się	wymądrzyła się	wymądrzyło się	wymądrzyli się	wymądrzyły się

bezosobnik: wymądrzono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wymądrzmy się wymądrzyjmy się
2 os.	wymądrzyj się wymądrz się	wymądrzcie się wymądrzyjcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wymądrzyłbym się bym się wymądrzył	wymądrzyłabym się bym się wymądrzyła	wymądrzyłobym się bym się wymądrzyło	wymądrzylibyśmy się byśmy się wymądrzyli	wymądrzyłybyśmy się byśmy się wymądrzyły
2 os.	wymądrzyłbyś się byś się wymądrzył	wymądrzyłabyś się byś się wymądrzyła	wymądrzyłobyś się byś się wymądrzyło	wymądrzylibyście się byście się wymądrzyli	wymądrzyłybyście się byście się wymądrzyły
3 os.	wymądrzyłby się by się wymądrzył	wymądrzyłaby się by się wymądrzyła	wymądrzyłoby się by się wymądrzyło	wymądrzyliby się by się wymądrzyli	wymądrzyłyby się by się wymądrzyły

bezosobnik: wymądrzono by się

bezokolicznik: wymądrzyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

wymądrzywszy się

gerundium: wymądrzenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: wymądrzać się

	+	wymądrzyć się	+	MOWA WPROST
	+	wymądrzyć się	+	że ZDANIE