tożsamościowy

Z jednej strony takie specyficzne dla okresu adolescencji okoliczności jak koncentracja na własnych doznaniach, przeżywany przez niektórych okres idealizmu czy stawianie ważnych tożsamościowych pytań sprzyjają nastawieniom pryncypialnym.

źródło: NKJP: Anna Oleszkowicz: Bunt młodzieńczy, 2006

[...] celem resocjalizacji staje się wykreowanie nowych, alternatywnych cech tożsamościowych, a nie korektywna zmiana przekonań, nastawień, reakcji, postaw, ról społecznych czy preferencji aksjologicznych,

źródło: NKJP: Ewa Wysocka: Diagnoza w resocjalizacji. Obszary problemowe i modele rozwiązań w ujęciu psychopedagogicznym, 2008

Najważniejsze są tu dwa wprowadzone przez nich rozróżnienia. Pierwsze to kontrast między tożsamością a poczuciem własnej wartości (samooceną). Komponent tożsamościowy (komponent deskryptywny, poznawczy, oparty na wiedzy) odpowiada na pytanie „kim jestem”.

źródło: NKJP: Bartosz Bolechów: Terroryzm aktorzy statyści widownie, 2010

Mój brat Aleksander pocieszał mnie, wyjaśniając, że Bóg jest jedynie poetyckim mitem i że Puszkin też nie wierzył w Boga„ - napisze o najcięższym kryzysie tożsamościowym swojej młodości.

źródło: NKJP: Janina Kumaniecka: Saga rodu Słonimskich, 2003