uniesienie

  • książk.  stan przyjemnego ożywienia i radości
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    emocje i uczucia

    • duchowe, ekstatyczne, mistyczne, romantyczne, uczuciowe; artystyczne, erotyczne, miłosne, muzyczne, patriotyczne, poetyckie, prorocze, religijne, seksualne; gniewne, histeryczne, radosne; bojowe; alkoholowe, narkotyczne; chwilowe, gwałtowne, nagłe; najwyższe, płomienne, prawdziwe, upojne, wielkie; lekkie; dziwne, niezwykłe; narodowe; zbiorowe uniesienie
    • pełen uniesienia
    • skłonny do uniesień
    • krzyknąć, wołać, zawołać z uniesieniem
    • krzyknąć, mówić, wołać, wykrzyknąć w uniesieniu
  • Panował nastrój euforii, wielkiego uniesienia. Ludzie chodzili, poklepywali się po ramionach tak, jakby jeden drugiemu chciał powiedzieć - widzisz? Wszystko możemy!

    źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Szachinszach, 2005

    Doświadczanie piękna może być kontemplacją, trwaniem w wyciszonym podziwie, może być radosnym uniesieniem, odczuciem obcowania z tajemnicą doskonałości.

    źródło: NKJP: Jolanta Sokół-Jedlińska: Duchowość na co dzień, 2004

    [...] najważniejsza była miłość do Boga. [...] Spotykamy ją u ówczesnych mistyków, tych, którzy w ekstatycznych uniesieniach już na ziemi doświadczali przedsmaku niebiańskich rozkoszy.

    źródło: NKJP: Zdzisław Józef Kijas: Niebo w domu Ojca, czyściec dla kogo, piekło w oddaleniu, 2010

    Czekolada należy do łakoci, które szczególnie upodobali sobie zakochani. Być może jest to wynikiem tego, że w swoim składzie ma ona [...] taką sama substancję, jaką produkuje mózg wtedy, kiedy ktoś jest w uniesieniu miłosnym.

    źródło: NKJP: Zbigniew Ogrodnik: Potencjalne porady, czyli wszystko o afrodyzjakach, cz. 1, 2005

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: n2

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. uniesienie
    uniesienia
    D. uniesienia
    uniesień
    C. uniesieniu
    uniesieniom
    B. uniesienie
    uniesienia
    N. uniesieniem
    uniesieniami
    Ms. uniesieniu
    uniesieniach
    W. uniesienie
    uniesienia
  • Rzeczownik od przedrostkowego czasownika unieść (się); zob. nieść

CHRONOLOGIZACJA:
XV w., SStp
Data ostatniej modyfikacji: 25.06.2014