bakałarz

Najubożsi również nie pozostawali poza blaskiem kaganków oświaty. Podstawowej wiedzy - a więc umiejętności mówienia, pisania i czytania po łacinie, a także rachowania - uczyli chodzący po wsiach bakałarze.

źródło: NKJP: Jolanta Wachowicz-Makowska: Świat zapamiętany, 2002

W Legnicy nie zastałem, niestety, pierwszego bakałarza mych dziecinnych lat, Ludwika, którego wciąż zachowywałem we wdzięcznej pamięci, udał się bowiem właśnie w sobie tylko wiadomych sprawach do klasztoru w Henrykowie.

źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003

Wielowiekową tradycją w rodzinie Rosentreterów obok zawodu rolnika jest zawód nauczyciela. Już Martinus w XVII wieku był bakałarzem.

źródło: NKJP: Lucyna Zdanowska: Jedenaście pokoleń, Tygodnik Tucholski, nr 603, 2003

Spopularyzowane w Polsce kolędy, układano również na dworach królewskich, w pałacach rycerzy i możnowładców, zajmowali się tym m.in. organiści, bakałarze szkół przykościelnych, jak i z czasem wiejscy poeci.

źródło: NKJP: Internet