żonglować - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

zręcznie i szybko przeprowadzać zmiany w celu dostosowania się do sytuacji

[żoŋglować] lub [żonglować]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

organizacja i hierarchia w pracy, stosunki służbowe

	Trener X [...] lubi żonglować składem. Właściwie nikt oprócz Marcina [...] nie może być pewny miejsca w podstawowej jedenastce. źródło: NKJP: (ŻUK): Debiut przed 10 laty, Gazeta Krakowska, 2007-08-06
	[...] X żongluje ludźmi jak piłeczkami. Kto nam zagwarantuje, że nadal będziemy delegatami? źródło: NKJP: Wojciech Załuska: Kongres konfederatów dla jednych legalny, dla innych nie, Gazeta Wyborcza, 1996-03-18
	Na dobrą sprawę dopiero w latach trzydziestych zaczęto różnicować pochówki według prawdziwych czy wymyślonych zasług, a zwyczaj żonglowania trumnami z cmentarza na cmentarz w zależności od koniunktury przyjął się dopiero zupełnie niedawno. źródło: NKJP: Maciej Pinkwart: Zakopane i Tatry: przewodnik, 1995
	Do małych rotacji i przetasowań dochodziło jedynie na obrzeżach. Tylko Jacek żonglował między grupą Myszy a grupą Rity, prawdopodobnie na obu sprawiając wrażenie, że jest z nimi całym sercem. źródło: NKJP: Monika Rakusa: Żona Adama, 2010
	Ów premier, zwany Szczwanym Lisem, musiał, jak wiadomo, chytrze żonglować przez kilkadziesiąt lat między Anglią a Francją, podczas gdy dziś, w świecie większych powikłań [...], gorliwemu szermierzowi Zachodu [...] wypadło chytrze żonglować nie między dwoma, lecz trzema potęgami [...]. źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Madagaskar okrutny czarodziej, 1969

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	żonglowałem +(e)m żonglował	żonglowałam +(e)m żonglowała	żonglowałom +(e)m żonglowało	żonglowaliśmy +(e)śmy żonglowali	żonglowałyśmy +(e)śmy żonglowały
2 os.	żonglowałeś +(e)ś żonglował	żonglowałaś +(e)ś żonglowała	żonglowałoś +(e)ś żonglowało	żonglowaliście +(e)ście żonglowali	żonglowałyście +(e)ście żonglowały
3 os.	żonglował	żonglowała	żonglowało	żonglowali	żonglowały

bezosobnik: żonglowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę żonglował będę żonglować	będę żonglowała będę żonglować	będę żonglowało będę żonglować	będziemy żonglowali będziemy żonglować	będziemy żonglowały będziemy żonglować
2 os.	będziesz żonglował będziesz żonglować	będziesz żonglowała będziesz żonglować	będziesz żonglowało będziesz żonglować	będziecie żonglowali będziecie żonglować	będziecie żonglowały będziecie żonglować
3 os.	będzie żonglował będzie żonglować	będzie żonglowała będzie żonglować	będzie żonglowało będzie żonglować	będą żonglowali będą żonglować	będą żonglowały będą żonglować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		żonglujmy
2 os.	żongluj	żonglujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	żonglowałbym bym żonglował	żonglowałabym bym żonglowała	żonglowałobym bym żonglowało	żonglowalibyśmy byśmy żonglowali	żonglowałybyśmy byśmy żonglowały
2 os.	żonglowałbyś byś żonglował	żonglowałabyś byś żonglowała	żonglowałobyś byś żonglowało	żonglowalibyście byście żonglowali	żonglowałybyście byście żonglowały
3 os.	żonglowałby by żonglował	żonglowałaby by żonglowała	żonglowałoby by żonglowało	żonglowaliby by żonglowali	żonglowałyby by żonglowały

bezosobnik: żonglowano by

bezokolicznik: żonglować

imiesłów przysłówkowy współczesny: żonglując

gerundium: żonglowanie

imiesłów przymiotnikowy czynny: żonglujący

fr. jongler 'rzucać i chwytać różne przedmioty jeden po drugim lub jednocześnie; radzić sobie z czymś z wyjątkową wprawą, łatwością'