uduchowić - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. spowodować, że ktoś przeżywa wzniosłe uczucia i koncentruje się na sprawach duchowych

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

	Muzyka cerkiewna oczarowała i uduchowiła słuchaczy. źródło: NKJP: Ewa Bugno: Tradycje Łemków i Pogórzan, Gazeta Krakowska, 2005-02-01
	Ta artystyczna praca powinna mnie uduchowić! źródło: NKJP: Internet
	Rodzice zamiast kupić kolejną krowę, kupili mi moje najskrytsze marzenie: akordeon. To uduchowiło mnie i zachęciło do zapisania się do Państwowej Szkoły Muzycznej I stopnia w Miechowie. źródło: NKJP: Zbigniew Wojtiuk: Oratorium dla Krakowa zabrzmiało w Miechowie, Dziennik Polski, 2008-11-18
	Brzmienie Stuligrosza uduchowiło publiczność. źródło: NKJP: Wojciech Nentwig:TOURNÉE / Owacje dla Poznańskich Słowików w Niemczech. Ale brzmienie!, Polska Głos Wielkopolski, 2005-12-19

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uduchowiłem +(e)m uduchowił	uduchowiłam +(e)m uduchowiła	uduchowiłom +(e)m uduchowiło	uduchowiliśmy +(e)śmy uduchowili	uduchowiłyśmy +(e)śmy uduchowiły
2 os.	uduchowiłeś +(e)ś uduchowił	uduchowiłaś +(e)ś uduchowiła	uduchowiłoś +(e)ś uduchowiło	uduchowiliście +(e)ście uduchowili	uduchowiłyście +(e)ście uduchowiły
3 os.	uduchowił	uduchowiła	uduchowiło	uduchowili	uduchowiły

bezosobnik: uduchowiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uduchowijmy uduchówmy
2 os.	uduchowij uduchów	uduchowijcie uduchówcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uduchowiłbym bym uduchowił	uduchowiłabym bym uduchowiła	uduchowiłobym bym uduchowiło	uduchowilibyśmy byśmy uduchowili	uduchowiłybyśmy byśmy uduchowiły
2 os.	uduchowiłbyś byś uduchowił	uduchowiłabyś byś uduchowiła	uduchowiłobyś byś uduchowiło	uduchowilibyście byście uduchowili	uduchowiłybyście byście uduchowiły
3 os.	uduchowiłby by uduchowił	uduchowiłaby by uduchowiła	uduchowiłoby by uduchowiło	uduchowiliby by uduchowili	uduchowiłyby by uduchowiły

bezosobnik: uduchowiono by

bezokolicznik: uduchowić

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

uduchowiwszy

gerundium: uduchowienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: uduchowiony

odpowiednik aspektowy: uduchawiać

+

uduchowić

+

KOGO

Zob. duch