samodzielny pracownik naukowy

samodzielny pracownik nauki

  • pracownik wyższej uczelni lub innej instytucji naukowej, ze stopniem doktora habilitowanego lub tytułem profesora, mający uprawnienia do wykonywania określonych czynności związanych między innymi z kształceniem studentów lub nadawaniem stopni naukowych innym osobom
  • Używane głównie w środowiskach akademickich i naukowych, nie jest to jednak termin specjalistyczny.

    • samodzielny pracownik nauki
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Edukacja i oświata

    studia


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność intelektualna człowieka

    działalność naukowa

  • Żeby dostać pozwolenie na trzyletnie studia licencjackie, potrzebny jest co najmniej jeden samodzielny pracownik naukowy. W przypadku magisterskich – dwóch. Na razie nie spełniamy tych warunków, bo nikt z nas nie zrobił jeszcze habilitacji.

    źródło: NKJP: Potrzebny profesor, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2006-05-22

    WSRP miała zyskać status uniwersytetu z prawem doktoryzowania i habilitacji. W tym celu musiała przyciągnąć jak najwięcej samodzielnych pracowników naukowych - profesorów i doktorów habilitowanych.

    źródło: NKJP: Włodzimierz Pawłowski, Gazeta Wyborcza, 1994-06-10

    Na roku czwartym i piątym student winien zaliczyć po jednym seminarium magisterskim. [...] Prace magisterskie powstają pod kierunkiem naukowym samodzielnych pracowników nauki, profesorów zatrudnionych na Uniwersytecie Jagiellońskim.

    źródło: NKJP: Co Tydzień Jaworzno, 2003-02-12

  • typ frazy: fraza rzeczownikowa

    m1, odmienny: samodzielny, pracownik, naukowy
Data ostatniej modyfikacji: 20.11.2017