zażyle

  • książk.  w sposób świadczący o zażyłości łączącej jakąś osobę z drugą
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich

  • Każdy musiał się poddać osobistej, szczegółowej kontroli. Reporter „Dziennika” był świadkiem, gdy ręce do góry podnosił sam Olaf Lubaszenko. Pod długim płaszczem niczego niebezpiecznego nie znaleziono, wkrótce więc w towarzystwie Cezarego Pazury i Wojciecha Gąssowskiego zażyle witał się z trenerem Januszem Wójcikiem.

    źródło: NKJP: Dziennik Polski, 1999-10-12

  • część mowy: przysłówek

    stopień równy zażyle
    stopień wyższy zażylej
  • Zob. zażyły

CHRONOLOGIZACJA:
1861, SJPWil
Data ostatniej modyfikacji: 24.08.2018