wyświechtać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. stracić atrakcyjność lub siłę oddziaływania na skutek wielokrotnego powtarzania lub długotrwałej obecności

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

	Bałem się, że moje wielokrotnie powtarzane przykłady [...] już się wyświechtały i całkiem znudziły. źródło: Internet: fridomia.pl
	Wtedy to był powiew świeżości, teraz koncepcja nieco się wyświechtała. źródło: Internet: gikz.pl
	Zestaw dętych haseł tak się wyświechtał, że coraz trudniej płatnym rewolucjonistom znaleźć chwytliwe argumenty, by ruszyć masy. źródło: Internet: wpolityce.pl
	Zajmuję się sprawami wiążącymi się z bezpieczeństwem ojczyzny. To słowo może się nieco wyświechtało, lecz jego treść jest w nas i nie mamy na to rady. źródło: NKJP: Henryk Rozpędowski: Charleston, 2002

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyświechtałem się +(e)m się wyświechtał	wyświechtałam się +(e)m się wyświechtała	wyświechtałom się +(e)m się wyświechtało	wyświechtaliśmy się +(e)śmy się wyświechtali	wyświechtałyśmy się +(e)śmy się wyświechtały
2 os.	wyświechtałeś się +(e)ś się wyświechtał	wyświechtałaś się +(e)ś się wyświechtała	wyświechtałoś się +(e)ś się wyświechtało	wyświechtaliście się +(e)ście się wyświechtali	wyświechtałyście się +(e)ście się wyświechtały
3 os.	wyświechtał się	wyświechtała się	wyświechtało się	wyświechtali się	wyświechtały się

bezosobnik: wyświechtano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyświechtajmy się
2 os.	wyświechtaj się	wyświechtajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyświechtałbym się bym się wyświechtał	wyświechtałabym się bym się wyświechtała	wyświechtałobym się bym się wyświechtało	wyświechtalibyśmy się byśmy się wyświechtali	wyświechtałybyśmy się byśmy się wyświechtały
2 os.	wyświechtałbyś się byś się wyświechtał	wyświechtałabyś się byś się wyświechtała	wyświechtałobyś się byś się wyświechtało	wyświechtalibyście się byście się wyświechtali	wyświechtałybyście się byście się wyświechtały
3 os.	wyświechtałby się by się wyświechtał	wyświechtałaby się by się wyświechtała	wyświechtałoby się by się wyświechtało	wyświechtaliby się by się wyświechtali	wyświechtałyby się by się wyświechtały

bezosobnik: wyświechtano by się

bezokolicznik: wyświechtać się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyświechtawszy się

gerundium: wyświechtanie się