-
1.
książk. zmusić kogoś do przyjęcia rosyjskiej kultury i obyczajowości oraz posługiwania się językiem rosyjskim -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Przynależność i podział terytorialny
państwa, miasta, obszary geograficzne
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
języki świata
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
synonimy: zrusyfikować
-
- zruszczony Polak
-
Mamy w Rosji setki tysięcy Polaków zruszczonych i nie w pełni zruszczonych — którzy poprzez polską książkę może odnowiliby swe więzy z polszczyzną.
źródło: NKJP: Juliusz Mieroszewski: Finał klasycznej Europy, 1997
Urodził się [...] jako syn dość już zruszczonego Polaka, jakkolwiek wciąż Polaka, nauczyciela matematyki w jednym z kostromskich gimnazjów.
źródło: NKJP: Gustaw Herling-Grudziński: Biała noc miłości, 2004
Dla kariery przechodzili na prawosławie, nierzadko chcieli odbierać Polakom niemowlęta, aby je chrzcić w prawosławnym obrządku. Opisana jest na przykład dramatyczna chwila, gdy duchowny zamierza odebrać matce dziecko do ochrzczenia, na co ona reaguje, mówiąc, że prędzej ciśnie niemowlę w ogień, niż pozwoli je zruszczyć.
źródło: NKJP: Janusz Miliszkiewicz: Przygoda bycia Polakiem, 2007
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zruszczę
zruszczymy
2 os. zruszczysz
zruszczycie
3 os. zruszczy
zruszczą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zruszczyłem
+(e)m zruszczył
zruszczyłam
+(e)m zruszczyła
zruszczyłom
+(e)m zruszczyło
zruszczyliśmy
+(e)śmy zruszczyli
zruszczyłyśmy
+(e)śmy zruszczyły
2 os. zruszczyłeś
+(e)ś zruszczył
zruszczyłaś
+(e)ś zruszczyła
zruszczyłoś
+(e)ś zruszczyło
zruszczyliście
+(e)ście zruszczyli
zruszczyłyście
+(e)ście zruszczyły
3 os. zruszczył
zruszczyła
zruszczyło
zruszczyli
zruszczyły
bezosobnik: zruszczono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zruszczmy
2 os. zruszcz
zruszczcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zruszczyłbym
bym zruszczył
zruszczyłabym
bym zruszczyła
zruszczyłobym
bym zruszczyło
zruszczylibyśmy
byśmy zruszczyli
zruszczyłybyśmy
byśmy zruszczyły
2 os. zruszczyłbyś
byś zruszczył
zruszczyłabyś
byś zruszczyła
zruszczyłobyś
byś zruszczyło
zruszczylibyście
byście zruszczyli
zruszczyłybyście
byście zruszczyły
3 os. zruszczyłby
by zruszczył
zruszczyłaby
by zruszczyła
zruszczyłoby
by zruszczyło
zruszczyliby
by zruszczyli
zruszczyłyby
by zruszczyły
bezosobnik: zruszczono by
bezokolicznik: zruszczyć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: zruszczywszy
gerundium: zruszczenie
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zruszczenie
zruszczenia
D. zruszczenia
zruszczeń
C. zruszczeniu
zruszczeniom
B. zruszczenie
zruszczenia
N. zruszczeniem
zruszczeniami
Ms. zruszczeniu
zruszczeniach
W. zruszczenie
zruszczenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: zruszczony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. zruszczony
zruszczony
zruszczony
zruszczone
zruszczona
D. zruszczonego
zruszczonego
zruszczonego
zruszczonego
zruszczonej
C. zruszczonemu
zruszczonemu
zruszczonemu
zruszczonemu
zruszczonej
B. zruszczonego
zruszczonego
zruszczony
zruszczone
zruszczoną
N. zruszczonym
zruszczonym
zruszczonym
zruszczonym
zruszczoną
Ms. zruszczonym
zruszczonym
zruszczonym
zruszczonym
zruszczonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. zruszczeni
zruszczeni
zruszczone
zruszczone
D. zruszczonych
zruszczonych
zruszczonych
zruszczonych
C. zruszczonym
zruszczonym
zruszczonym
zruszczonym
B. zruszczonych
zruszczonych
zruszczonych
zruszczone
N. zruszczonymi
zruszczonymi
zruszczonymi
zruszczonymi
Ms. zruszczonych
zruszczonych
zruszczonych
zruszczonych
odpowiednik aspektowy: ruszczyć
Inne uwagi
Zwykle imb
-
+ zruszczyć + KOGO -
-
+ zruszczyć + KOGO