-
1.
wyrzucić coś z ust lub pyska -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
czynności i stany fizjologiczne
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
zwyczaje i zachowania zwierząt -
- wypluć flegmę, gumę, knebel, krew, niedopałek papierosa, pestkę, smoczek, ślinę, tabletki, truciznę, wybite zęby
- wypluć do umywalki, do zlewu
- wypluć na chodnik, na podłogę
- wypluć z obrzydzeniem
- przeżuć i wypluć
-
Młodzik z perkatym nosem zacharczał, wypluł krew.
źródło: KWSJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
Mock wypluł na podłogę niedopałek i spojrzał na chłopaka.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
Machinalnie wypluł w kąt gorzką ślinę.
źródło: KWSJP: Piotr Zaremba: Plama na suficie, 2004
Sięgnął do kieszeni, wyjął srebrny papierek, w który starannie zawinął wyplutą gumę.
źródło: NKJP: Paulina Grych: Numer zerowy, 2007
Gniada klacz wiedźmina zatańczyła, szarpnęła łbem, wyszczerzyła zęby, usiłując wypluć wędzidło.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 1996
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wypluję
wyplujemy
2 os. wyplujesz
wyplujecie
3 os. wypluje
wyplują
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wyplułem
+(e)m wypluł
wyplułam
+(e)m wypluła
wyplułom
+(e)m wypluło
wypluliśmy
+(e)śmy wypluli
wyplułyśmy
+(e)śmy wypluły
2 os. wyplułeś
+(e)ś wypluł
wyplułaś
+(e)ś wypluła
wyplułoś
+(e)ś wypluło
wypluliście
+(e)ście wypluli
wyplułyście
+(e)ście wypluły
3 os. wypluł
wypluła
wypluło
wypluli
wypluły
bezosobnik: wypluto
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wyplujmy
2 os. wypluj
wyplujcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wyplułbym
bym wypluł
wyplułabym
bym wypluła
wyplułobym
bym wypluło
wyplulibyśmy
byśmy wypluli
wyplułybyśmy
byśmy wypluły
2 os. wyplułbyś
byś wypluł
wyplułabyś
byś wypluła
wyplułobyś
byś wypluło
wyplulibyście
byście wypluli
wyplułybyście
byście wypluły
3 os. wyplułby
by wypluł
wyplułaby
by wypluła
wyplułoby
by wypluło
wypluliby
by wypluli
wyplułyby
by wypluły
bezosobnik: wypluto by
bezokolicznik: wypluć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: wypluwszy
gerundium: wyplucie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wyplucie
wyplucia
D. wyplucia
wypluć
C. wypluciu
wypluciom
B. wyplucie
wyplucia
N. wypluciem
wypluciami
Ms. wypluciu
wypluciach
W. wyplucie
wyplucia
imiesłów przymiotnikowy bierny: wypluty
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. wypluty
wypluty
wypluty
wyplute
wypluta
D. wyplutego
wyplutego
wyplutego
wyplutego
wyplutej
C. wyplutemu
wyplutemu
wyplutemu
wyplutemu
wyplutej
B. wyplutego
wyplutego
wypluty
wyplute
wyplutą
N. wyplutym
wyplutym
wyplutym
wyplutym
wyplutą
Ms. wyplutym
wyplutym
wyplutym
wyplutym
wyplutej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. wypluci
wypluci
wyplute
wyplute
D. wyplutych
wyplutych
wyplutych
wyplutych
C. wyplutym
wyplutym
wyplutym
wyplutym
B. wyplutych
wyplutych
wyplutych
wyplute
N. wyplutymi
wyplutymi
wyplutymi
wyplutymi
Ms. wyplutych
wyplutych
wyplutych
wyplutych
odpowiednik aspektowy: wypluwać
-
Rz żywotny + wypluć + CO -
Zob. pluć