na ręce
-
książk. nadawca wskazuje osobę, która jest adresatem nazwanej przez niego czynności polegającej na przekazywaniu komuś jakichś informacji
-
Występuje w deklaratywnych aktach mowy.
-
Telegram z kondolencjami przesłał na ręce metropolity katowickiego papież Benedykt XVI.
źródło: NKJP: (G): Nadzieja umarła ostatnia, Dziennik Polski, 2006-11-24
Jubileuszowe uroczystości ku czci Elizy Orzeszkowej długo jeszcze będą odbijać się echem w opowieściach uczestników, w prasowych sprawozdaniach. „Narodowe święto”, „takiego jubileuszu w dziejach naszych nie było” - raz po raz powtarzają się tego rodzaju zachwyty w epistołach słanych na jej ręce.
źródło: NKJP: Krystyna Kolińska: Orzeszkowa, złote ptaki i terroryści, 1996
– Marszałek składa oświadczenie na ręce przewodniczącego sejmiku i wojewody – tłumaczy Mirosław Maniecki, dyrektor Departamentu Prawnego Urzędu Marszałkowskiego Województwa Wielkopolskiego.
źródło: NKJP: Tomasz Cylka: Bogatsze konta, Polska Głos Wielkopolski, 2005-05-11
Zamojski, z którego warsztatu wyszła ta heca, wolałby załatwić sprawę polubownie, ale inni brygadziści zakrzyczeli go: do sądu i basta! I za podszeptem Szczęsnego złożyli skargę na ręce pani mecenas Klingerowej.
źródło: NKJP: Igor Newerly: Pamiątka z Celulozy, 1952
-
część mowy: przyimek
-
na ręce KOGO
na CZYJE ręce
Rz. - nazwa osoby lub reprezentanta instytucjiszyk: zewnętrzny: stały: antepozycja, Zaimek w interpozycji
wewnętrzny: stały