rzutkość

  • książk.  cecha kogoś, kto w swoich działaniach odznacza się przedsiębiorczością i pomysłowością, co związane jest z szybkim rozwiązywaniem jakichś problemów i tworzeniem korzystnych rozwiązań
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

  • Cechowała go również odwaga, mobilność i rzutkość, które pozwalały mu razem z jego milionami podejmować wielkie i ambitne przedsięwzięcia.

    źródło: NKJP: Ksenia Klimczyk: Spacer po bieruńskim kirkucie, Dziennik Zachodni, 2006-04-10

    Wykazując się wyjątkową rzutkością, zmysłem organizacyjnym i temperamentem, szybko zaczął zajmować eksponowane funkcje społeczne.

    źródło: NKJP: Stanisław Sławomir Nicieja: Twierdze kresowe Rzeczypospolitej, 2006

    W ciągu minionych dziesięciu lat Duńczycy organizowali pomoc charytatywną i kursy, finansowane ze środków Unii Europejskiej. Dzięki ich rzutkości Danię odwiedziło kilkuset mieszkańców Wągrowca i okolic.

    źródło: NKJP: Wągrowiec: Gazeta Poznańska, 2002-04-25

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny:

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. rzutkość
    rzutkości
    D. rzutkości
    rzutkości
    C. rzutkości
    rzutkościom
    B. rzutkość
    rzutkości
    N. rzutkością
    rzutkościami
    Ms. rzutkości
    rzutkościach
    W. rzutkości
    rzutkości

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • Zob. rzucić

CHRONOLOGIZACJA:
1766, Hilarion Karpiński, Lexykon geograficzny, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 15.09.2021