śledczy II

I

rzeczownik

  • funkcjonariusz policji lub innej instytucji prowadzący śledztwo lub uczestniczący w prowadzeniu śledztwa
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Prawo i łamanie prawa

    policja i inne służby mundurowe

    • były śledczy
    • śledczy komisji (sejmowej)
    • pytania śledczego
    • śledczy przesłuchuje (świadka), pyta o coś
    • powiedzieć coś, zeznać coś śledczym
  • Śledczy był kompletnie znudzony, jego zachowanie wskazywało wyraźnie na to, że dochodzenie ma tkwić w miejscu.

    źródło: NKJP: Marcin Wojciechowski: Pomarańczowy majdan, 2006

    [...] radca rozpoznał w mężczyźnie śledczego, z którym miał jakiś czas do czynienia w więzieniu na Rakowieckiej.

    źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy. Zdrada, 1991

    - Co przesądziło, że to właśnie Pan jako jeden z dziesięciu parlamentarzystów będzie śledczym komisji?

    źródło: NKJP: Mirosław Kowalski: Więcej pracy, Dziennik Polski, 2006-05-13

    Podczas pierwszych przesłuchań powiedział śledczym, że strzelał, bo słyszał głosy.

    źródło: NKJP: (pz): Strażnik z Sieradza może uniknąć kary, Dziennik Łódzki, 2007-04-06

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. śledczy
    śledczy
    ndepr
    śledcze
    depr
    D. śledczego
    śledczych
    C. śledczemu
    śledczym
    B. śledczego
    śledczych
    N. śledczym
    śledczymi
    Ms. śledczym
    śledczych
    W. śledczy
    śledczy
    ndepr
    śledcze
    depr
  • Od:  śledzić 

CHRONOLOGIZACJA:
Zob.  śledczy I 
Data ostatniej modyfikacji: 20.12.2017