pańskie

  • daw.  ziemia pana uprawiana przez chłopów lub najemników
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Tradycja

    świat dawnych epok i wydarzenia historyczne

  • Już w parę dni po ogłoszeniu Manifestu połanieckiego Kościuszki wiedzieli o nim chłopi na Opolszczyźnie i przestali wychodzić na pańskie, domagając się zniesienia pańszczyzny.

    źródło: NKJP: Stanisław Wasylewski: Życie polskie w XIX wieku, 2008

    Nie wolno im było ziemi porzucić, a nawet samodzielnie oddalić się ze wsi bez zgody pana. Praca była więc obowiązkiem chłopa. Chłopi wkładali dużo wysiłku w uprawę własnego pola, a prace na pańskim często lekceważyli, wykonując ją niechętnie i opieszale.

    źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych: praca zbiorowa, 2004

    Ledwo dziadek powiedział: - Dawniej... To ojciec od razu: - Co tam dawniej. Dawniejsze nieszczęścia a teraźniejsze to nie to samo. Robiliście na pańskim, to pańskie były nieszczęścia.

    źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Kamień na kamieniu, 2008

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: n2

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. pańskie
    pańskie
    D. pańskiego
    pańskich
    C. pańskiemu
    pańskim
    B. pańskie
    pańskie
    N. pańskim
    pańskimi
    Ms. pańskim
    pańskich
    W. pańskie
    pańskie
  • Zob.  pan 

CHRONOLOGIZACJA:
1861, SJPWil
Data ostatniej modyfikacji: 06.09.2018