świnić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. postępować w sposób podły, niegodziwy, krzywdzący kogoś i szkodliwy dla niego

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

	Co jego za zasrany interes nos wtykać w nie swoje sprawy, jak zacznie nam tu świnić, to ja mu pokażę! Bóg mi świadkiem! źródło: NKJP: Roman Antoszewski: Kariera na trzy karpie morskie, 2000
	Od dawna judzisz, jątrzysz, prowokujesz i świnisz dookoła siebie, burząc przy tym porządek pracy [...]. źródło: NKJP: Internet
	Dawno nie widziałem czegoś takiego, żeby tak otwarcie oszukiwali, tak świnili [...]. źródło: Internet: m.sportowefakty.wp.pl
	Ci sami pracownicy biurowi stają się później takimi samymi wyrachowanymi bydlakami, skutecznie potrafiącymi świnić innym i z zimną krwią szkodzić każdemu, kto nie jest w ich ferajnie. źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

bezosobnik: świniono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę świnił będę świnić	będę świniła będę świnić	będę świniło będę świnić	będziemy świnili będziemy świnić	będziemy świniły będziemy świnić
2 os.	będziesz świnił będziesz świnić	będziesz świniła będziesz świnić	będziesz świniło będziesz świnić	będziecie świnili będziecie świnić	będziecie świniły będziecie świnić
3 os.	będzie świnił będzie świnić	będzie świniła będzie świnić	będzie świniło będzie świnić	będą świnili będą świnić	będą świniły będą świnić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		świńmy
2 os.	świń	świńcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	świniłbym bym świnił	świniłabym bym świniła	świniłobym bym świniło	świnilibyśmy byśmy świnili	świniłybyśmy byśmy świniły
2 os.	świniłbyś byś świnił	świniłabyś byś świniła	świniłobyś byś świniło	świnilibyście byście świnili	świniłybyście byście świniły
3 os.	świniłby by świnił	świniłaby by świniła	świniłoby by świniło	świniliby by świnili	świniłyby by świniły

bezosobnik: świniono by

bezokolicznik: świnić

imiesłów przysłówkowy współczesny: świniąc

gerundium: świnienie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: świniący

+

świnić

+

(KOMU)

Zob. świnia