dęty

[...] czytelnik musi się męczyć z dętymi dialogami, papierowymi postaciami drugoplanowymi – szczególnie te negatywne są wręcz archetypowe, jak np. butny Arlac – oraz zupełnie sztucznymi relacjami między bohaterami.

źródło: NKJP: Jakub Gałka: Jaki ojciec, taki syn, Esensja, 2008-03

Spróbowała Jane Austen, ale dziewiętnastowieczny język powieści znużył ją, a dęte problemy wiejskich panien ze społeczeństwa klasowego zirytowały. W końcu sięgnęła po współczesny romans przygodowy Barbary Cartland, prezent od psiapsiółki z pracy. I to był strzał w dziesiątkę.

źródło: NKJP: Zygmunt Miłoszewski: Domofon, 2005

Dawno już nie było takiego pędu publiczności jak na ten film. A przecież jedyną rzeczą, którą warto w nim zobaczyć, są karkołomne wyczyny pirata szosowego i ładna, goła dziwa na motocyklu. Żeby to pokazać, realizatorzy dorobili dosyć dętą fabułę i jeszcze bardziej dętą ideologię.

źródło: NKJP: Marian Brandys: Dziennik 1972, 1997

Nie, nie ma stosownej reakcji na książkę, w której niepojęte głupstwo miesza się z mądrością, plugastwo z tkliwością, dęty moralizm z poszukiwaniem nadziei, problemy wydumane z autentycznymi.

źródło: NKJP: Przemysław Czapliński: Fikcje nieostateczne, Gazeta Wyborcza, 1997-08-12