wiedźmowaty - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.a

pot. pejorat. taki, który ma pewne cechy typowe dla wiedźmy - kobiety uważanej za bardzo niesympatyczną i złośliwą

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Usposobienie człowieka

cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie

synonimy:

jędzowaty

	- Chciałaby pani [...] swoją bohaterkę troszkę uszlachetnić? - Uchowaj Boże. Niech będzie taka, jaka jest - wiedźmowata babcia. źródło: NKJP: RWA: Oganiam się, Gazeta Krakowska, 2001-07-13
	To był mniej niż średniej klasy malarz i żył tam z malarką, starszą od siebie, straszliwie szkaradną, grubą babą, bardzo wiedźmowatą, trochę obłąkaną. źródło: NKJP: Aleksander Wat: Mój wiek. Pamiętnik mówiony, 1967
	W kantorze oczekiwało na pracę kilka wiedźmowatych bab. źródło: NKJP: Bohdan Czeszko: Pokolenie, 1951
	[...] swoją wątpliwą urodą i zamiłowaniem do kieliszka tak dała małżonkowi w kość, że postanowił on uwiecznić ją dla potomności, by wszyscy zobaczyli, jaka była wiedźmowata. źródło: Anna Żuchlińska: Bliżej świata: Koszyce na weekend, 2012-05-27 (pasazer.com)

część mowy: przymiotnik

Stopień równy