dogadzać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. być dla kogoś dogodnym lub odpowiednim

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

słownictwo oceniające

	Fantastyczne to mieszkanie nie bardzo dogadzało Chopinowi, przyzwyczajonemu do paryskiego komfortu. źródło: NKJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Dziedzictwo Chopina i szkice muzyczne, 2010
	Dogadzało mu jednak prawo selekcji: gorsze egzemplarze gatunku muszą ginąć, lepsze i szlachetniejsze przeżywają. źródło: NKJP: Leszek Kołakowski: O co nas pytają wielcy filozofowie. Seria 3, 2006
	Do szkoły jechało się tramwajem pod drewnianym mostem, przerzuconym ponad ulicą Chłodną przy rogu Żelaznej. Tramwaj jechał przez getto. To jednak nie dogadzało Niemcom, ponieważ z pomostów tramwajowych zrzucano worki z żywnością. źródło: NKJP: Bohdan Czeszko: Pokolenie, 1974
	Już panu nie dogadza pokój od dzisiejszego wieczora? źródło: NKJP: Andrzej Szczypiorski: Początek, 1990
	Tyrmandowi zaś dogadzało, że ktoś jak on nosi kolorowe skarpetki i ubiera się z zagraniczna. Chwalił właściwie sam siebie. źródło: NKJP: Mariusz Urbanek: Zły Tyrmand, 1992

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dogadzałem +(e)m dogadzał	dogadzałam +(e)m dogadzała	dogadzałom +(e)m dogadzało	dogadzaliśmy +(e)śmy dogadzali	dogadzałyśmy +(e)śmy dogadzały
2 os.	dogadzałeś +(e)ś dogadzał	dogadzałaś +(e)ś dogadzała	dogadzałoś +(e)ś dogadzało	dogadzaliście +(e)ście dogadzali	dogadzałyście +(e)ście dogadzały
3 os.	dogadzał	dogadzała	dogadzało	dogadzali	dogadzały

bezosobnik: dogadzano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę dogadzał będę dogadzać	będę dogadzała będę dogadzać	będę dogadzało będę dogadzać	będziemy dogadzali będziemy dogadzać	będziemy dogadzały będziemy dogadzać
2 os.	będziesz dogadzał będziesz dogadzać	będziesz dogadzała będziesz dogadzać	będziesz dogadzało będziesz dogadzać	będziecie dogadzali będziecie dogadzać	będziecie dogadzały będziecie dogadzać
3 os.	będzie dogadzał będzie dogadzać	będzie dogadzała będzie dogadzać	będzie dogadzało będzie dogadzać	będą dogadzali będą dogadzać	będą dogadzały będą dogadzać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		dogadzajmy
2 os.	dogadzaj	dogadzajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dogadzałbym bym dogadzał	dogadzałabym bym dogadzała	dogadzałobym bym dogadzało	dogadzalibyśmy byśmy dogadzali	dogadzałybyśmy byśmy dogadzały
2 os.	dogadzałbyś byś dogadzał	dogadzałabyś byś dogadzała	dogadzałobyś byś dogadzało	dogadzalibyście byście dogadzali	dogadzałybyście byście dogadzały
3 os.	dogadzałby by dogadzał	dogadzałaby by dogadzała	dogadzałoby by dogadzało	dogadzaliby by dogadzali	dogadzałyby by dogadzały

bezosobnik: dogadzano by

bezokolicznik: dogadzać

imiesłów przysłówkowy współczesny: dogadzając

gerundium: dogadzanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: dogadzający

	+	dogadzać	+	KOMU
(to), że ZDANIE	+	dogadzać	+	KOMU