dogodzić

  • sprawić przyjemność komuś, robiąc to, co ktoś lubi lub czego oczekiwał
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

  • Zimą potrafił dogodzić kulinarnie wszystkim domownikom. Spécialité de la maison była kaczka za każdym razem nadziewana czymś innym.

    źródło: NKJP: Marek Michalik: Jedna sekunda życia, Gazeta Krakowska, 2002-04-27

    Kiedy przypływa mąż, trzeba dobrze nim się zająć. Dogodzić lepszym obiadem. Dbać o ciszę.

    źródło: NKJP: Inga Iwasiów: Bambino, 2008

    Nie każdą fundą można jej dogodzić, nie każdym kawałem ubawić, o nie! - ceniła się bardzo.

    źródło: NKJP: Igor Newerly: Pamiątka z Celulozy, 1952

    Takim kibicom można dogodzić tylko zwycięstwami.

    źródło: NKJP: Janusz Kozioł: Poddając się emocjom, Gazeta Krakowska, 2003-02-25

    Kandydat na posła [...] z Bielska jest bowiem człowiekiem nietuzinkowym; z jednej strony umiał zawsze wszystkich pogodzić, z drugiej zaś dogodzić interesom własnym.

    źródło: NKJP: Kazimierz Kutz: Dzieci szczęścia, Dziennik Zachodni, 2001-08-10

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. dogodzę
    dogodzimy
    2 os. dogodzisz
    dogodzicie
    3 os. dogodzi
    dogodzą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. dogodziłem
    +(e)m dogodził
    dogodziłam
    +(e)m dogodziła
    dogodziłom
    +(e)m dogodziło
    dogodziliśmy
    +(e)śmy dogodzili
    dogodziłyśmy
    +(e)śmy dogodziły
    2 os. dogodziłeś
    +(e)ś dogodził
    dogodziłaś
    +(e)ś dogodziła
    dogodziłoś
    +(e)ś dogodziło
    dogodziliście
    +(e)ście dogodzili
    dogodziłyście
    +(e)ście dogodziły
    3 os. dogodził
    dogodziła
    dogodziło
    dogodzili
    dogodziły

    bezosobnik: dogodzono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. dogodźmy
    dogódźmy
    2 os. dogodź
    dogódź
    dogodźcie
    dogódźcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. dogodziłbym
    bym dogodził
    dogodziłabym
    bym dogodziła
    dogodziłobym
    bym dogodziło
    dogodzilibyśmy
    byśmy dogodzili
    dogodziłybyśmy
    byśmy dogodziły
    2 os. dogodziłbyś
    byś dogodził
    dogodziłabyś
    byś dogodziła
    dogodziłobyś
    byś dogodziło
    dogodzilibyście
    byście dogodzili
    dogodziłybyście
    byście dogodziły
    3 os. dogodziłby
    by dogodził
    dogodziłaby
    by dogodziła
    dogodziłoby
    by dogodziło
    dogodziliby
    by dogodzili
    dogodziłyby
    by dogodziły

    bezosobnik: dogodzono by

    bezokolicznik: dogodzić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni:

    dogodziwszy

    gerundium: dogodzenie

    odpowiednik aspektowy: dogadzać

  • bez ograniczeń + dogodzić +
    KOMU + (CZYM)
    bez ograniczeń + dogodzić +
    CZEMU
CHRONOLOGIZACJA:
1575, SPXVI
Data ostatniej modyfikacji: 15.10.2018