-
książk.
wyraz używany przez mówiącego, gdy chce przedstawić opinię lub pogląd, ale chciałby podkreślić, że robi to w sposób równocześnie stanowczy i grzeczny
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
-
- śmiem przypuszczać, twierdzić, wątpić
-
|
Kabała ma za sobą ciągłość trwającą stulecia i w swoich szczytowych osiągnięciach należy, śmiem twierdzić, do wielkich zwycięstw wyobraźni ludzkiej [...].
źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Ziemia Ulro, 1977
|
|
- Nie zostanę tutaj, raczej poddam się temu zabiegowi w Paryżu.
Lekarz uśmiechnął się zimno.
- Śmiem wątpić, czy w tym stanie pani do Paryża dojedzie.
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Rosyjski kochanek, 1996
|
|
[...] wspominam ich serdecznie. Śmiem przypuszczać, że i oni wspominają mnie serdecznie [...].
źródło: NKJP: Mieczysław Maliński: Ale miałem ciekawe życie, 2007
|
-
część mowy: czasownik
Inne uwagi
Używane tylko w 1 os lp
-
|
+ |
śmiem |
+ |
|
-
CHRONOLOGIZACJA:
Zob. śmieć II
Data ostatniej modyfikacji: 05.09.2018