centralizm demokratyczny

  • polit.  zasada polityczna o rodowodzie komunistycznym zakładająca, że w ramach danej organizacji każdy jej członek może wyrażać własne poglądy w określonej sprawie i mieć wpływ na podejmowanie ostatecznych decyzji, ale w rzeczywistości dąży się do tego, by wszelkie działania były ściśle podporządkowane władzom
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Funkcjonowanie państwa

    doktryny i poglądy polityczne

  • Padło też kilka gorzkich i ostrych sformułowań pod adresem władz naczelnych partii, która znów zmierza do skądinąd znanego centralizmu demokratycznego, wbrew logice i interesom organizacji lokalnych.

    źródło: NKJP: WP: Gazeta Poznańska, 2002-12-12

    [...] partia okazała się niezdolna do podjęcia ryzyka jakiejkolwiek reformy, która zagrażałaby jej monopolowi. A że wszelkie reformy nieuchronnie prowadziły do rozluźnienia centralizmu demokratycznego - rodząc zapotrzebowanie na dialog i pluralizm - więc zagrażały partyjnemu monopolowi.

    źródło: NKJP: Milan Kuczan; Nie zamykać się w naszej małej Szwajcarii, Gazeta Wyborcza, 1995-08-05

    [...] wierzył w kolegialność i centralizm demokratyczny oraz we wzajemne braterstwo ludzi na górze, a więc w to, że rzeczywiście można stworzyć zespół kierowniczy, który będzie myślał i pracował, mając na względzie tylko dobro kraju.

    źródło: NKJP: Janusz Rolicki, Edward Gierek: życie i narodziny legendy, 2002

    Zerwano z centralizmem demokratycznym na rzecz federacyjności oraz samorządności. Oznaczało to, iż zakłady pracy oraz kolektywy były rzeczywiście zarządzane przez robotników i chłopów, nie zaś przez państwowych dyrektorów.

    źródło: Maciej Drabiński: Hiszpania 1936 roku – 80. Rocznica anarchistycznej rewolucji, 2016-07-21 (rozbrat.org)

  • typ frazy: fraza rzeczownikowa

    m3, odmienny: centralizm, demokratyczny
    Zwykle lp
Data ostatniej modyfikacji: 26.01.2018