-
5.
pot. przód czegoś -
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Transport
transport lądowy -
Nie czekałam długo, zaraz pojawiła się poczciwa morda autobusu i dlatego wcześniej zjawiłam się w poczekalni.
źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Małe kochanie, wielka miłość, 1997
Sunąca trzydziestką klinokształtna morda bewupa była o kilkanaście metrów ode mnie, kiedy skoczyłem w prawo.
źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Dobry powód, by zabijać, 2005
W tylnej szybie ukazuje się wąska rasowa morda sportowego BMW, które wyprzedza nas i idzie do przodu.
źródło: NKJP: Tomasz Domaniewski: Niedaleko od prawdy, 1978
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. morda
mordy
D. mordy
mord
C. mordzie
mordom
B. mordę
mordy
N. mordą
mordami
Ms. mordzie
mordach
W. mordo
mordy
-
+ morda + CZEGO -
Zapożyczenie z któregoś z języków wschodniosłowiańskich, które kontynuują prapostać *mr̥da, będącą rzeczownikiem odczasownikowym od psł. *mr̥dati 'machać, kiwać, merdać'; pierwotne znaczenie to zapewne 'pysk zwierząt przeżuwających (krowy, owcy), poruszający się miarowo w czasie przeżuwania paszy' (Bor); zob. merdać