morda

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

3. otwór

  • 3.

    pot.  otwór gębowy zwierzęcia lub człowieka
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

    części ciała, elementy i substancje składowe


    CZŁOWIEK I PRZYRODA

    Świat zwierząt

    budowa i funkcjonowanie organizmów zwierzęcych

  • synonimy:  gęba
    kopara
    hiperonimy:  usta
  • [...] kwiaty rzeczywiście przypominające zwierzęce mordy. Po naciśnięciu w odpowiednim miejscu morda otwierała się w bezgłośnym ziewaniu, może w bezsilnej pogróżce.

    źródło: NKJP: Ogródki, Dziennik Polski, 2000-03-18

    Nie mogła się ruszyć, bo wyciągał już po nią pysk niemiecki pies, któremu z mordy ciekła ślina.

    źródło: NKJP: Magda Huzarska-Szumiec: Dziewczynka i kobieta, Gazeta Krakowska, 2003-01-12

    Matka cię [...] nie nauczyła, że z pełną mordą się nie gada?!

    źródło: Internet: photoblog.pl/starejebaki

    Do tego faceta na piętrze, który cały czas męczy jedną piosenkę, podchodzi drugi, z papierosem w mordzie.

    źródło: NKJP: Jaga Rydzewska: Atalaya. Wojownicy, 2005

    [...] zachowujesz się jak ostatni przygłup. Zacytowałem jedynie fragment ze wspomnień Edelmana o powstaniu bez komentarza, a ty od razu z pianą na mordzie rzucasz inwektywami. W komuszym chlewie się wychowałeś?

    źródło: NKJP: Internet

    – Skąd mamy wiedzieć, czy policjant jest pijany, czy jedynie w dobrym humorze? Tylko po chuchu. A jemu nie śmierdzi z mordy wódą...

    źródło: NKJP: Marek Krajewski: Widma w mieście Breslau, 2005

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. morda
    mordy
    D. mordy
    mord
    C. mordzie
    mordom
    B. mordę
    mordy
    N. mordą
    mordami
    Ms. mordzie
    mordach
    W. mordo
    mordy
  • Zapożyczenie z któregoś z języków wschodniosłowiańskich, które kontynuują prapostać *mr̥da, będącą rzeczownikiem odczasownikowym od psł. *mr̥dati 'machać, kiwać, merdać'; pierwotne znaczenie to zapewne 'pysk zwierząt przeżuwających (krowy, owcy), poruszający się miarowo w czasie przeżuwania paszy' (Bor); zob.  merdać