kabalarz
-
ezoter. osoba zajmująca się kabałą - wróżeniem
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy -
Kabalarz wyłożył w skupieniu karty, zamyślił się [...].
źródło: Adam Kozaczka: Cień antropoida, 1977 (books.google.pl)
Trafiali się specjalnie uzdolnieni kabalarze. Ich sława rozchodziła się nawet poza obręb celi i zdarzało się, że więźniowie z innych cel, korytarzowi, a nawet strażniczki przychodzili z prośbą o kabałę.
źródło: Zygmunt Mańkowski: Hitlerowskie więzienie na Zamku w Lublinie 1939-1944, 1988 (books.google.pl)
Nie należę do ludzi, którzy z respektem odnoszą się do jasnowidzów, kabalarzy i różnych wróżbitów, ale nie mam też argumentów, by stwierdzić, że to, co oni mówią, jest zawsze nieprawdą.
źródło: Antoni Borkowski: 1984 (books.google.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kabalarz
kabalarze
ndepr kabalarze
depr D. kabalarza
kabalarzy
C. kabalarzowi
kabalarzom
B. kabalarza
kabalarzy
N. kabalarzem
kabalarzami
Ms. kabalarzu
kabalarzach
W. kabalarzu
kabalarze
ndepr kabalarze
depr -
Od: kabała