-
książk.
w sposób świadczący o skłonności do wybaczania przewinień i do bezinteresownej pomocy
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
-
- wspaniałomyślnie darować coś, oddać coś, odstąpić coś/ / od czegoś, ofiarować coś, podarować coś, przekazać coś; pozwolić/pozwalać na coś; przebaczyć/przebaczać komuś, ułaskawić kogoś, wybaczyć/wybaczać komuś; stwierdzić coś; dodać wspaniałomyślnie
-
|
Grzegorz wspaniałomyślnie odstąpił nam wersalkę, a sam razem z Wieśkiem poszedł spać do drugiego pokoju.
źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007
|
|
Dużo musiano mu wybaczyć i wybaczono. Może nawet szybciej i wspaniałomyślniej aniżeli on sam sobie.
źródło: NKJP: Jerzy Mirewicz: Współtwórcy Europy, 2003
|
|
Będziemy rysować obydwoje - raz ty, raz ja. - Dobra - zgodził się Piotr i dodał wspaniałomyślnie : - A w ogóle to ta kredka może być zawsze u ciebie!
źródło: NKJP: Maria Krüger: Witaj Karolciu, 1970
|
|
Władze powiatu chrzanowskiego wspaniałomyślnie przekazały popularny skwer Skarbnika przy ulicy Górniczej w Libiążu na własność gminy.
źródło: NKJP: (ANK): Skarbnikowa darowizna, Gazeta Krakowska, 2007-08-30
|
|
[...] zwrócił się z apelem do zgromadzonych, aby zamiast myśli o nienawiści i zemście kierowali się miłością, wielkodusznie i wspaniałomyślnie przebaczyli winowajcom i ponad grobem podali rękę do pojednania.
źródło: NKJP: Stanisław Cieślak: Błogosławiony Rupert Mayer SJ, 2010
|
-
część mowy: przysłówek
stopień równy |
wspaniałomyślnie
|
| stopień wyższy |
wspaniałomyślniej
|
-
CHRONOLOGIZACJA:
1814,
SL
Data ostatniej modyfikacji: 05.06.2018