-
5.
jęz. taki, który nie wyraża osoby - cechy rozróżniającej formy danego czasownika -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język -
- bezosobowa forma (czasownika), konstrukcja; czasownik bezosobowy
-
Korkowiec miał oczywiście przepisową składnię. Charakteryzowała się wszechpanowaniem form czasownika bezosobowych: przeszukano, pobito - i biernych: zatrzymany został.
źródło: NKJP: Anka Kowalska, Gazeta Wyborcza, 1992-08-01
W ulotce dominuje styl naukowy przesycony fachową terminologią i formami bezosobowymi.
źródło: NKJP: Grochulska: Intertekstualność reklamy telewizyjnej, 2001
Czynność lub stan nazywane przez czasownik bezosobowy odbywają się bez uczestnictwa gramatycznego subiektu czynności, określanego przez tradycyjną składnię mianem podmiotu, możliwe jest natomiast określenie subiektu semantycznego jako nosiciela cechy predykatywnej.
źródło: Internet: Anna Rudyk: SUBIEKT SEMANTYCZNY W ZDANIACH TYPU ЕМУ ХОЧЕТСЯ СПАТЬ W PORÓWNANIU Z JĘZYKIEM POLSKIM (docplayer.pl)
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. bezosobowy
bezosobowy
bezosobowy
bezosobowe
bezosobowa
D. bezosobowego
bezosobowego
bezosobowego
bezosobowego
bezosobowej
C. bezosobowemu
bezosobowemu
bezosobowemu
bezosobowemu
bezosobowej
B. bezosobowego
bezosobowego
bezosobowy
bezosobowe
bezosobową
N. bezosobowym
bezosobowym
bezosobowym
bezosobowym
bezosobową
Ms. bezosobowym
bezosobowym
bezosobowym
bezosobowym
bezosobowej
W. bezosobowy
bezosobowy
bezosobowy
bezosobowe
bezosobowa
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. bezosobowi
bezosobowi
bezosobowe
bezosobowe
D. bezosobowych
bezosobowych
bezosobowych
bezosobowych
C. bezosobowym
bezosobowym
bezosobowym
bezosobowym
B. bezosobowych
bezosobowych
bezosobowych
bezosobowe
N. bezosobowymi
bezosobowymi
bezosobowymi
bezosobowymi
Ms. bezosobowych
bezosobowych
bezosobowych
bezosobowych
W. bezosobowi
bezosobowi
bezosobowe
bezosobowe
-
Od: bez osoby (zob. bez II, osoba).
Kalka terminu łac. impersōnālis.