-
2.
pot. pejorat. budynek lub pomieszczenie, które mówiący uważa za zbyt małe, zbyt zaniedbane lub niemające odpowiedniego wyglądu, aby nadawało się do tego, do czego ma służyć -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
dom/inne miejsca zamieszkania i ich otoczenie -
Szkoła będzie mieć halę o standardzie porównywalnym z halą przy liceum. Uczniowie nie będą już musieli gnieść się w tym kurniku (tzn. w małej salce gimnastycznej, gdzie odbywała się uroczystość).
źródło: NKJP: Hala przy kurniku, Gazeta Goleniowska, 2009-06-09
Za wszelką cenę chcieli grać w ciasnej salce, w której trenują na co dzień, mimo że do dyspozycji była inna, większa. Jednak kiedy wszyscy zaczęli w tym gorącym kurniku oddychać, powietrze się skropliło i mieliśmy na sztucznej podłodze lodowisko.
źródło: NKJP: (WOK): Gospodarskie kombinacje nie pomogły, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2005-06-21
Pierwszy raz składaliśmy dokumenty zaraz po wprowadzeniu się do tego kurnika. Pamiętam, że urzędniczka rzuciła kartkami na stół. Krzyczała, że wszyscy chcą od niej mieszkań.
źródło: NKJP: Agnieszka Kamińska: Ścieżką pod górę, Dziennik Bałtycki, 2005-04-21
- To, co się teraz buduje, to kurnik, a nie szkoła - opiniują mieszkańcy.
źródło: NKJP: (mah): Dzieci w kurniku, Gazeta Krakowska, 2003-01-15
Fajnie, że malują gołą ścianę na Struga, ale tam to powinni wyburzyć ten kurnik pod nią i zabudować czymś na poziomie.
źródło: Internet: skyscrapercity.com
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kurnik
kurniki
D. kurnika
kurników
C. kurnikowi
kurnikom
B. kurnik
kurniki
N. kurnikiem
kurnikami
Ms. kurniku
kurnikach
W. kurniku
kurniki
Inne uwagi
Zwykle lp
-
psł. *kurьnъ 'związany z kurami'
z psł. *kurъ, *kura