dorżnąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

podzielić do końca coś na bardzo drobne części za pomocą ostrego narzędzia

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

Można też dorżnąć sieczki w sieczkarni.

źródło: Internet: salon24.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dorżnąłem +(e)m dorżnął	dorżnęłam +(e)m dorżnęła	dorżnęłom +(e)m dorżnęło	dorżnęliśmy +(e)śmy dorżnęli	dorżnęłyśmy +(e)śmy dorżnęły
2 os.	dorżnąłeś +(e)ś dorżnął	dorżnęłaś +(e)ś dorżnęła	dorżnęłoś +(e)ś dorżnęło	dorżnęliście +(e)ście dorżnęli	dorżnęłyście +(e)ście dorżnęły
3 os.	dorżnął	dorżnęła	dorżnęło	dorżnęli	dorżnęły

bezosobnik: dorżnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		dorżnijmy
2 os.	dorżnij	dorżnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dorżnąłbym bym dorżnął	dorżnęłabym bym dorżnęła	dorżnęłobym bym dorżnęło	dorżnęlibyśmy byśmy dorżnęli	dorżnęłybyśmy byśmy dorżnęły
2 os.	dorżnąłbyś byś dorżnął	dorżnęłabyś byś dorżnęła	dorżnęłobyś byś dorżnęło	dorżnęlibyście byście dorżnęli	dorżnęłybyście byście dorżnęły
3 os.	dorżnąłby by dorżnął	dorżnęłaby by dorżnęła	dorżnęłoby by dorżnęło	dorżnęliby by dorżnęli	dorżnęłyby by dorżnęły

bezosobnik: dorżnięto by

bezokolicznik: dorżnąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: dorżnąwszy

gerundium: dorżnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: dorżnięty

+

dorżnąć

+

CZEGO | CO