-
książk.
w sposób stanowczo przeciwstawiający się podporządkowaniu się czyjejś woli
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
-
- odpowiedzieć, oświadczyć, powiedzieć, rzec, zachowywać się, zapytać krnąbrnie
-
|
Chciałbym wreszcie zobaczyć Sorbonę! - powiedział Tadek krnąbrnie. - Mój dziadek tam studiował.
źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Urwany ślad, 2001
|
|
Pewnego razu, ku zdumieniu dostojnych słuchaczy, oświadczył krnąbrnie: „Wasz gubernator jest tylko poddanym swego władcy. Ja mogę rozmawiać wyłącznie z moim bratem, królem Anglii Karolem.
źródło: NKJP: Zbigniew Teplicki: Wielcy Indianie Ameryki Północnej, 1994
|
|
Jeżeli jestem więźniem, to proszę umieścić mnie w celi na wieży - tak będzie stosowniej. A jeśli wolnym człowiekiem, to powinienem mieć wolną wolę chodzenia tam, gdzie zechcę - odparł królewicz krnąbrnie.
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Piołun i miód Kroniki Drugiego Kręgu Księga III, 2003
|
-
część mowy: przysłówek
stopień równy |
krnąbrnie
|
| stopień wyższy |
krnąbrniej
|
-
CHRONOLOGIZACJA:
1462,
SStp
W postaci krnąbnie
Data ostatniej modyfikacji: 27.03.2018