zobojętnić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

spowodować, że ktoś stał się obojętny na coś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

synonimy:

znieczulić

	Pisarz pracuje w materii emocjonalnej, poprzez wzruszenia dociera do odbiorcy, bawi go, porusza, niekiedy obraża nawet - ale, do diabła, najmniej zależy mu na tym, aby zniszczyć w człowieku jego wrażliwość, zobojętnić go i zniechęcić. źródło: NKJP: Jan Pieszczachowicz: O Kornelu Filipowiczu pisze Jan Pieszczachowicz, Gazeta Wyborcza, 1999-02-27
	Zaduch był na rękę zamachowcom - ostatecznie osłabił i zobojętnił więźniów, stłumił wszelkie myśli o ucieczce czy stawieniu oporu. źródło: NKJP: Grzegorz Mathea: IV Rzeczpospolita, 2005
	[...] wyrok zapadł względnie niski - osiem lat więzienia dla obojga, podczas gdy wszyscy spodziewali się najmniej dwunastu. Lecz to nie werdykt sądu był dla Brygidy ważny; inny, gorszy cios otrzymała, który na resztę ją zobojętnił. źródło: NKJP: Witold Horwath: Ultra Montana, 2005
	Michał Woźniak był może dziesiąty, może piętnasty w kolejce do zabicia, ale ból ran kompletnie go zobojętnił. źródło: NKJP: Maciej Siembieda: Pokój i wojna, Trybuna Śląska, 2001-08-31
	Nic nas nie cieszy, nie interesuje, jesteśmy zniechęceni, zobojętnieni i spowolnieni. źródło: NKJP: Milena Kochanowska: W cztery oczy, Gazeta Poznańska, 2002-02-20

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zobojętniłem +(e)m zobojętnił	zobojętniłam +(e)m zobojętniła	zobojętniłom +(e)m zobojętniło	zobojętniliśmy +(e)śmy zobojętnili	zobojętniłyśmy +(e)śmy zobojętniły
2 os.	zobojętniłeś +(e)ś zobojętnił	zobojętniłaś +(e)ś zobojętniła	zobojętniłoś +(e)ś zobojętniło	zobojętniliście +(e)ście zobojętnili	zobojętniłyście +(e)ście zobojętniły
3 os.	zobojętnił	zobojętniła	zobojętniło	zobojętnili	zobojętniły

bezosobnik: zobojętniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zobojętnijmy
2 os.	zobojętnij	zobojętnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zobojętniłbym bym zobojętnił	zobojętniłabym bym zobojętniła	zobojętniłobym bym zobojętniło	zobojętnilibyśmy byśmy zobojętnili	zobojętniłybyśmy byśmy zobojętniły
2 os.	zobojętniłbyś byś zobojętnił	zobojętniłabyś byś zobojętniła	zobojętniłobyś byś zobojętniło	zobojętnilibyście byście zobojętnili	zobojętniłybyście byście zobojętniły
3 os.	zobojętniłby by zobojętnił	zobojętniłaby by zobojętniła	zobojętniłoby by zobojętniło	zobojętniliby by zobojętnili	zobojętniłyby by zobojętniły

bezosobnik: zobojętniono by

bezokolicznik: zobojętnić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zobojętniwszy

gerundium: zobojętnienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zobojętniony

+

zobojętnić

+

KOGO + (na CO)