igrać

Czytając moje książki łatwo można się przekonać, że każda jest inna. Pociągało mnie szukanie nowych form wypowiedzi, igranie słowem. Zmieniałem nastroje - od tragizmu po przewrotny humor.

źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995

W wierszach swych prezentował się więc Rymkiewicz jako poeta-intelektualista, igrający filozoficznymi pojęciami.

źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet: wybór z pamięci 90-latka, 2004

Teozofia to jedno z ulubionych zajęć czytelników pisma „Nieznany Świat”: [...] A filologia... Filologia jest jeszcze lepsza.To kunsztowne igranie znaczeniem wyrazu oraz jego źródłosłowem, z którego wynika, że narkoman to tylko taki śpioszek, jako że narkos to po grecku sen, a man to wcale nie angielski człowiek (względnie mężczyzna), tylko maniak po grecku.

źródło: NKJP: Tomasz Piątek: Pałac Ostrogskich, 2008

W przeciwieństwie do niektórych dzisiejszych sterylnych pisarzy, którzy nie są zakorzenieni w swojej mowie i oddychają raczej żargonem gazeciarskim, i ciągle ich nęka obawa, że mogą się ośmieszyć, ten stary mistrz żył w polszczyźnie. A kiedy się oddycha polszczyzną, można nią również, z czułością, igrać.

źródło: NKJP: Zygmunt Kubiak: Przestrzeń dzieł wiecznych : eseje o tradycji kultury śródziemnomorskiej, 1993