uciułać - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. zgromadzić przez dłuższy czas niewielkie kwoty lub coś innego, co można policzyć, w sposób systematyczny albo z trudem

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

czynności, przedmioty związane z pieniędzmi

hiperonimy:

zgromadzić

	Albo zgromadzę potrzebny budżet i zgłoszę swoją kandydaturę do Pucharu Peugeota, albo uciułam mniejsze pieniądze na inne auto i nadal będę startował [...]. źródło: NKJP: Pelikanizzi..., Dziennik Polski, 2003-12-29
	Nie płacąc składki - łatwiej uciułać na starość, a minimum i tak mamy zagwarantowane z kasy państwa. źródło: NKJP: Tadeusz Syryjczyk: Zjednoczeni w imię bezruchu, Gazeta Wyborcza, 1995-06-12
	Obama, dzięki uciułaniu głosów w kilkudziesięciu stanach - choć przegrał w największych, jak Kalifornia, Nowy Jork i Teksas - zdecydowanie prowadzi na punkty i Clinton liczy już tylko na jeden nokautujący cios. źródło: NKJP: Tomasz Zalewski: Czy w Denver poleje się krew?, Polityka, nr 2652, 2008-05-03
	[...] w 14 meczach uciułali tylko 19 punktów [...]. źródło: NKJP: Marcin Indzierowski: W dolnej strefie, Gazeta Wrocławska, 2002-12-27
	Ojciec za z trudem uciułane trzy dolary kupił koniak w Peweksie i obiecał: „Otworzymy go, jak obronisz doktorat”. źródło: NKJP: Janusz Miliszkiewicz: Przygoda bycia Polakiem, 2007

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uciułałem +(e)m uciułał	uciułałam +(e)m uciułała	uciułałom +(e)m uciułało	uciułaliśmy +(e)śmy uciułali	uciułałyśmy +(e)śmy uciułały
2 os.	uciułałeś +(e)ś uciułał	uciułałaś +(e)ś uciułała	uciułałoś +(e)ś uciułało	uciułaliście +(e)ście uciułali	uciułałyście +(e)ście uciułały
3 os.	uciułał	uciułała	uciułało	uciułali	uciułały

bezosobnik: uciułano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uciułajmy
2 os.	uciułaj	uciułajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uciułałbym bym uciułał	uciułałabym bym uciułała	uciułałobym bym uciułało	uciułalibyśmy byśmy uciułali	uciułałybyśmy byśmy uciułały
2 os.	uciułałbyś byś uciułał	uciułałabyś byś uciułała	uciułałobyś byś uciułało	uciułalibyście byście uciułali	uciułałybyście byście uciułały
3 os.	uciułałby by uciułał	uciułałaby by uciułała	uciułałoby by uciułało	uciułaliby by uciułali	uciułałyby by uciułały

bezosobnik: uciułano by

bezokolicznik: uciułać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uciuławszy

gerundium: uciułanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: uciułany

odpowiednik aspektowy: ciułać

+

uciułać

+

(CO) + (na CO)

Zob. ciułać