chuchać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wypuszczać strumień powietrza z płuc przez otwarte albo rozchylone usta

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

	Jacek chucha, wytrzeszcza oczy, pokazuje język. Tym razem nie badają tętna, ale robią mu małe prześwietlenie w kieszeniach. Służba Ochrony Monaru dba o to, aby w ośrodku nie było narkotyków. źródło: NKJP: Michał W. Olszański: Do pieluchy ostatniej, Polityka, 2002-03-09
	Zwyczaj chuchania na podniesione z ziemi pieniądze wywodzi się ze starożytności. Rzymianie sądzili, że dzięki temu monety „nabiorą życia” i będą się rozmnażały. źródło: NKJP: Ewa Wozińska: Nasze lęki, nasze przesądy, Gazeta Poznańska, 2003-11-08
	Językoznawczyni chuchała w szkła okularów, czyściła je niezbyt czystą chustką do nosa i uśmiechała się ironicznie. źródło: NKJP: Marek Krajewski, Mariusz Czubaj: Róże cmentarne, 2009
	Był całkiem pijany, mówił o sobie “wujek”. Zaprowadził mnie na korytarz pod okno i posadził na ławce. Uniósł mi twarz za brodę (gdybyśmy stali, patrzyłabym na kurdupla z góry). – Jesteś piękna, piękna i za młoda – chuchał mi wódą prosto w nos. źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Namiętnik, 1997
	Stanął tuż przy mnie. Chuchał smrodem alkoholu i papierosowym dymem, pet zwisał z kącika ust. źródło: NKJP: Jarosław Maślanek: Haszyszopenki, 2008

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	chuchałem +(e)m chuchał	chuchałam +(e)m chuchała	chuchałom +(e)m chuchało	chuchaliśmy +(e)śmy chuchali	chuchałyśmy +(e)śmy chuchały
2 os.	chuchałeś +(e)ś chuchał	chuchałaś +(e)ś chuchała	chuchałoś +(e)ś chuchało	chuchaliście +(e)ście chuchali	chuchałyście +(e)ście chuchały
3 os.	chuchał	chuchała	chuchało	chuchali	chuchały

bezosobnik: chuchano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę chuchał będę chuchać	będę chuchała będę chuchać	będę chuchało będę chuchać	będziemy chuchali będziemy chuchać	będziemy chuchały będziemy chuchać
2 os.	będziesz chuchał będziesz chuchać	będziesz chuchała będziesz chuchać	będziesz chuchało będziesz chuchać	będziecie chuchali będziecie chuchać	będziecie chuchały będziecie chuchać
3 os.	będzie chuchał będzie chuchać	będzie chuchała będzie chuchać	będzie chuchało będzie chuchać	będą chuchali będą chuchać	będą chuchały będą chuchać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		chuchajmy
2 os.	chuchaj	chuchajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	chuchałbym bym chuchał	chuchałabym bym chuchała	chuchałobym bym chuchało	chuchalibyśmy byśmy chuchali	chuchałybyśmy byśmy chuchały
2 os.	chuchałbyś byś chuchał	chuchałabyś byś chuchała	chuchałobyś byś chuchało	chuchalibyście byście chuchali	chuchałybyście byście chuchały
3 os.	chuchałby by chuchał	chuchałaby by chuchała	chuchałoby by chuchało	chuchaliby by chuchali	chuchałyby by chuchały

bezosobnik: chuchano by

bezokolicznik: chuchać

imiesłów przysłówkowy współczesny: chuchając

gerundium: chuchanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: chuchający

odpowiednik aspektowy: chuchnąć

	+	chuchać	+	(na CO \| w CO)
	+	chuchać	+	(KOMU) + (CZYM)

psł. *chuchati 'chuchać, dmuchać'

Czasownik pochodzenia dźwiękonaśladowczego.