-
1.
dziecko, do którego mówiący ma stosunek życzliwy lub żartobliwy -
Używane również w odniesieniu do występujących w bajkach małych istot, takich jak: krasnoludek lub elf, np. Dawno już nie pisałem o tych małych lokatorach naszych mieszkań, jakimi są krasnoludki... Tak, takie małe ludziki, ok. 25 cm, w czerwonych czapeczkach i z długimi brodami.
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
narodziny i dzieciństwo -
synonimy: człowieczek
-
Wiosną Petra chodziła przez miesiąc podminowana, nie pozwalając mu się tknąć, w końcu powiedziała, że jest w ciąży. Przez chwilę zobaczył w wyobraźni małego ludzika z bardzo niebieskimi oczami, ale Petra nie chciała o tym słyszeć.
źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Nielegalne związki, 2011
Dzieci urodzone jak ja w noc wojenną mogły stać się dziećmi lęku. O małym strachliwym ludziku mówiono: bojączka.
źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Fausta, 2010
Zapomnijmy o tym co było, skupmy się na moim ludziku. Potrafi: chodzić biegać, wspinać się na blisko 2 metrowy płot, jeść widelcem, zmieniać kanały pilotem, wie do czego służy telefon i samochód [...].
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ludzik
ludzicy
ludzikowie
ndepr ludziki
depr D. ludzika
ludzików
C. ludzikowi
ludzikom
B. ludzika
ludzików
N. ludzikiem
ludzikami
Ms. ludziku
ludzikach
W. ludziku
ludzicy
ludzikowie
ndepr ludziki
depr -
Zob. ludzie