ludzik

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. dorosły człowiek

  • 2.

    dorosły człowiek, do którego mówiący ma stosunek lekceważący lub ironiczny
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Bieg życia

    dorastanie i dojrzałość

  • W krajach Europy Zachodniej agencje już dawno postawiły na technikę. W miejsce zawodnych ludzi wprowadzają niezawodne kamery i systemy elektroniczne, „czynnik ludzki” zmniejszając do niezbędnego minimum. W Polsce wciąż najważniejszy jest człowiek. - Ludzik pije, przysypia na służbie, ale ludzik jest tańszy i „łatwiejszy w obsłudze” [...].

    źródło: NKJP: Milena Rachid Chehab, Dariusz Koźlenko: Armia umundurowanych biedaków, Ozon, nr 20, 2005

    Ktoś coś komuś na Śląsku ukradł. Jakiś dureń skomentował w Internecie, że na Śląsku wszyscy mają lepkie ręce. A więc ja też, ty też, on (ona, ono) też. Można machnąć ręką, przecież internetowe fora mają to do siebie, że w dużej części są siedliskiem zakompleksionych małych ludzików, którzy – ukrywając się za nickami – poprawiają sobie samopoczucie własnym jadem.

    źródło: NKJP: Andrzej Grygierczyk: Szydzi się ze słabych, Dziennik Zachodni, 2006-06-30

    Czasami mówiła gorzkie rzeczy, ale to nie było skierowane bezpośrednio pod jego adresem, raczej dotyczyło mężczyzn w ogóle. Najgłupszą sprawą w życiu są złudzenia - powiedziała kiedyś - ale większość ludzików tego nie wie.

    źródło: NKJP: Maria Nurowska: Tango dla trojga, 2009

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. ludzik
    ludzicy
    ludzikowie
    ndepr
    ludziki
    depr
    D. ludzika
    ludzików
    C. ludzikowi
    ludzikom
    B. ludzika
    ludzików
    N. ludzikiem
    ludzikami
    Ms. ludziku
    ludzikach
    W. ludziku
    ludzicy
    ludzikowie
    ndepr
    ludziki
    depr
  • Zob. ludzie