-
1.
spowodować, że człowiek lub zwierzę pozbywa się jakiegoś nawyku -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
synonimy: odzwyczaić
-
- oduczyć dziecko, kota, psa
- oduczyć jedzenia w nocy, palenia, sikania w pieluchy
- skutecznie, szybko oduczyć
-
Powinno cię to oduczyć grzebania po cudzych kieszeniach.
źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007
Nowy dostał naganę, ale cała historia nie oduczyła go złośliwej skrupulatności.
źródło: NKJP: Daniel Odija: Kronika umarłych, 2010
W roku 1945 zjawił się więc wśród nas mędrzec, który radził zadbać o rzeczowe i trzeźwe myślenie, nawet w sytuacjach zdawałoby się beznadziejnych. Oduczył nas narzekania i ponuractwa.
źródło: NKJP: Ryszard Przybylski: Uśmiech Demokryta, 2009
Jak można oduczyć kota drapania mebli?
źródło: NKJP: ELKA: Kocie pazurki, Gazeta Poznańska, 2002-03-02
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. oduczę
oduczymy
2 os. oduczysz
oduczycie
3 os. oduczy
oduczą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. oduczyłem
+(e)m oduczył
oduczyłam
+(e)m oduczyła
oduczyłom
+(e)m oduczyło
oduczyliśmy
+(e)śmy oduczyli
oduczyłyśmy
+(e)śmy oduczyły
2 os. oduczyłeś
+(e)ś oduczył
oduczyłaś
+(e)ś oduczyła
oduczyłoś
+(e)ś oduczyło
oduczyliście
+(e)ście oduczyli
oduczyłyście
+(e)ście oduczyły
3 os. oduczył
oduczyła
oduczyło
oduczyli
oduczyły
bezosobnik: oduczono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. oduczmy
2 os. oducz
oduczcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. oduczyłbym
bym oduczył
oduczyłabym
bym oduczyła
oduczyłobym
bym oduczyło
oduczylibyśmy
byśmy oduczyli
oduczyłybyśmy
byśmy oduczyły
2 os. oduczyłbyś
byś oduczył
oduczyłabyś
byś oduczyła
oduczyłobyś
byś oduczyło
oduczylibyście
byście oduczyli
oduczyłybyście
byście oduczyły
3 os. oduczyłby
by oduczył
oduczyłaby
by oduczyła
oduczyłoby
by oduczyło
oduczyliby
by oduczyli
oduczyłyby
by oduczyły
bezosobnik: oduczono by
bezokolicznik: oduczyć
imiesłów przysłówkowy uprzedni:
oduczywszy
gerundium: oduczenie
liczba pojedyncza liczba mnoga M. oduczenie
oduczenia
D. oduczenia
oduczeń
C. oduczeniu
oduczeniom
B. oduczenie
oduczenia
N. oduczeniem
oduczeniami
Ms. oduczeniu
oduczeniach
W. oduczenie
oduczenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: oduczony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. oduczony
oduczony
oduczony
oduczone
oduczona
D. oduczonego
oduczonego
oduczonego
oduczonego
oduczonej
C. oduczonemu
oduczonemu
oduczonemu
oduczonemu
oduczonej
B. oduczonego
oduczonego
oduczony
oduczone
oduczoną
N. oduczonym
oduczonym
oduczonym
oduczonym
oduczoną
Ms. oduczonym
oduczonym
oduczonym
oduczonym
oduczonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. oduczeni
oduczeni
oduczone
oduczone
D. oduczonych
oduczonych
oduczonych
oduczonych
C. oduczonym
oduczonym
oduczonym
oduczonym
B. oduczonych
oduczonych
oduczonych
oduczone
N. oduczonymi
oduczonymi
oduczonymi
oduczonymi
Ms. oduczonych
oduczonych
oduczonych
oduczonych
odpowiednik aspektowy: oduczać
-
+ oduczyć + (KOGO/CO) + CZEGO