-
2.
nakrycie głowy noszone przez osoby wykonujące niektóre zawody lub należące do określonych grup społecznych -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca
materiały i narzędzia pracy
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
osoby związane z religią i kościołem -
- wysoki czepiec
-
Kornety na głowach bamberek widać w Poznaniu praktycznie przy każdej uroczystości, a na głowach zakonnic widzę welony i czepce.
źródło: NKJP: Internet
Pamięta czasy, gdy menonitki w szarych, długich sukniach i takichże czepcach nie były na ulicach egzotycznym widokiem.
źródło: NKJP: Paweł Smoleński: Czyż nie jest piękne nasze miasteczko Lawrence?, Gazeta Wyborcza, 1997-06-06
Jego widywałem w wysokim czepcu kucharskim, kiedy wychylał się z zaplecza sklepu.
źródło: NKJP: Marian Brandys: Dziennik 1972, 1997
Na tłustych, rzadkich kosmykach porastających ogromny łeb tkwił dziwaczny, czarny czepiec z długim welonem. Nie trzeba było nam olbrzyma przedstawiać, gdyż bez trudu domyśliliśmy się, że mamy przed sobą wzmiankowanego przez krzyżackiego komtura wieszczka Sawę [...].
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003
Ubrany jest w długą kolczugę i rycerski fartuch. Głowę ma nakrytą czepcem [...], który częściowo zasłania uśmiechniętą twarz.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. czepiec
czepce
D. czepca
czepców
C. czepcowi
czepcom
B. czepiec
czepce
N. czepcem
czepcami
Ms. czepcu
czepcach
W. czepcu
czepce
-
psł. ćepьcь 'nakrycie głowy nakładane w obrzędzie weselnym kobiecie na znak przejęcia obowiązków żony'