-
1.
cecha stanu rzeczy, z którego nie ma dobrego wyjścia i który nieuchronnie prowadzi do jakiegoś nieszczęścia -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
- tragiczność istnienia, losu, życia; historii
-
Chyba wciąż tkwimy w apokaliptycznym egzystencjalizmie, gdzie „bycie zobaczonym” przez Innego unicestwia naszą podmiotowość, odpowiedzialność stwarza poczucie tragiczności losu, a lęk i trwoga są jedynymi doznaniami epistemologicznymi.
źródło: NKJP: Hiobowi ludzie, Akant, 2009-01
[...] chrześcijaństwo jest znacznie trudniejsze [...], bo piękniejsze. Nie rozcieńczając krystalicznej prawdy Ewangelii, domaga się dostrzeżenia złożoności świata, tego, że wszyscy żyjemy „po grzechu”, że tragiczność, rozumiana jako konflikt wartości, jest niekiedy wpisana w ludzkie dzieje.
źródło: NKJP: Zięba Maciej OP: Po szkodzie? Przed szkodą? : o Polsce, kapitalizmie i kontemplacji, 1996
Wiedza o tragiczności ludzkiego istnienia nie tylko nie wyczerpywała całości prawdy o człowieku, ale nawet nie stanowiła jej najbardziej rzucających się w oczy aspektów.
źródło: NKJP: Józef Tischner: Świat ludzkiej nadziei : wybór szkiców filozoficznych 1966-1975, 1975
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
liczba pojedyncza liczba mnoga M. tragiczność
tragiczności
D. tragiczności
tragiczności
C. tragiczności
tragicznościom
B. tragiczność
tragiczności
N. tragicznością
tragicznościami
Ms. tragiczności
tragicznościach
W. tragiczności
tragiczności
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Od: tragiczny