wyszczekany
-
pot. pejorat. taki, który w każdej sytuacji potrafi wyrazić swoją opinię w sposób zdecydowany, jednak uznawany przez innych za mało grzeczny
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
- wyszczekany dziennikarz, prawnik
- bystry i wyszczekany, inteligentny i wyszczekany
-
Aroganccy, bezczelni, wyszczekani. Po okresie ostrego picia i ćpania złagodnieli. Nagrali nowy album.
źródło: NKJP: Strefa mroku, CKM, nr 05/05
Jako młodzik niesamowicie bystry i wyszczekany, zdołał przekonać do siebie biskupa Ostii [...] i został wkrótce jego kapelanem.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006
Szycowi przypadła rola Alberta, zadziornego i wyszczekanego cwaniaczka, który zgrywa twardziela, bo takie są zasady gry, ale mocniejszy jest w gębie niż w czynach.
źródło: NKJP: Aneta Kyzioł, Polityka, 2007-02-24
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. wyszczekany
wyszczekany
wyszczekany
wyszczekane
wyszczekana
D. wyszczekanego
wyszczekanego
wyszczekanego
wyszczekanego
wyszczekanej
C. wyszczekanemu
wyszczekanemu
wyszczekanemu
wyszczekanemu
wyszczekanej
B. wyszczekanego
wyszczekanego
wyszczekany
wyszczekane
wyszczekaną
N. wyszczekanym
wyszczekanym
wyszczekanym
wyszczekanym
wyszczekaną
Ms. wyszczekanym
wyszczekanym
wyszczekanym
wyszczekanym
wyszczekanej
W. wyszczekany
wyszczekany
wyszczekany
wyszczekane
wyszczekana
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. wyszczekani
wyszczekani
wyszczekane
wyszczekane
D. wyszczekanych
wyszczekanych
wyszczekanych
wyszczekanych
C. wyszczekanym
wyszczekanym
wyszczekanym
wyszczekanym
B. wyszczekanych
wyszczekanych
wyszczekanych
wyszczekane
N. wyszczekanymi
wyszczekanymi
wyszczekanymi
wyszczekanymi
Ms. wyszczekanych
wyszczekanych
wyszczekanych
wyszczekanych
W. wyszczekani
wyszczekani
wyszczekane
wyszczekane
-
Zob. szczekać