wybrukować
-
pokryć powierzchnię terenu, po którym będzie się chodzić albo jeździć, układanymi ciasno obok siebie kamieniami lub kostkami z betonu albo innego twardego materiału
-
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Budownictwo
czynności związane z budową
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Transport
transport lądowy -
hiperonimy: utwardzić
-
- wybrukować alejkę, chodnik, drogę, plac, podwórko, rynek, ulicę, uliczkę
- wybrukować kamieniami, kocimi łbami, kostką
-
Dziadek zrobił wiele dla Krościenka, [...] założył ujęcie wodne i doprowadził wodę do domów, wybrukował ulice.
źródło: NKJP: Beata Jajkowska: Choleryczne krople i sole trzeźwiące, Dziennik Bałtycki, 2002-11-23
Mieszkańcy wsi nie zapomnieli [...] o zagospodarowaniu placu wokół kościółka. Zasiali tam trawę, posadzili ozdobne drzewka iglaste oraz wybrukowali kolorową kostką wejście do świątyni i zamontowali ławki.
źródło: NKJP: Sławomir Draguła: Modlimy się u siebie, Nowa Trybuna Opolska, 2006
Chcemy jeszcze wyasfaltować boisko do kosza oraz wybrukować alejki dookoła placu.
źródło: NKJP: Romuald Piela: Trud się opłaci, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2004-07-06
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wybrukuję
wybrukujemy
2 os. wybrukujesz
wybrukujecie
3 os. wybrukuje
wybrukują
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wybrukowałem
+(e)m wybrukował
wybrukowałam
+(e)m wybrukowała
wybrukowałom
+(e)m wybrukowało
wybrukowaliśmy
+(e)śmy wybrukowali
wybrukowałyśmy
+(e)śmy wybrukowały
2 os. wybrukowałeś
+(e)ś wybrukował
wybrukowałaś
+(e)ś wybrukowała
wybrukowałoś
+(e)ś wybrukowało
wybrukowaliście
+(e)ście wybrukowali
wybrukowałyście
+(e)ście wybrukowały
3 os. wybrukował
wybrukowała
wybrukowało
wybrukowali
wybrukowały
bezosobnik: wybrukowano
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wybrukujmy
2 os. wybrukuj
wybrukujcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wybrukowałbym
bym wybrukował
wybrukowałabym
bym wybrukowała
wybrukowałobym
bym wybrukowało
wybrukowalibyśmy
byśmy wybrukowali
wybrukowałybyśmy
byśmy wybrukowały
2 os. wybrukowałbyś
byś wybrukował
wybrukowałabyś
byś wybrukowała
wybrukowałobyś
byś wybrukowało
wybrukowalibyście
byście wybrukowali
wybrukowałybyście
byście wybrukowały
3 os. wybrukowałby
by wybrukował
wybrukowałaby
by wybrukowała
wybrukowałoby
by wybrukowało
wybrukowaliby
by wybrukowali
wybrukowałyby
by wybrukowały
bezosobnik: wybrukowano by
bezokolicznik: wybrukować
imiesłów przysłówkowy uprzedni: wybrukowawszy
gerundium: wybrukowanie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wybrukowanie
wybrukowania
D. wybrukowania
wybrukowań
C. wybrukowaniu
wybrukowaniom
B. wybrukowanie
wybrukowania
N. wybrukowaniem
wybrukowaniami
Ms. wybrukowaniu
wybrukowaniach
W. wybrukowanie
wybrukowania
imiesłów przymiotnikowy bierny: wybrukowany
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. wybrukowany
wybrukowany
wybrukowany
wybrukowane
wybrukowana
D. wybrukowanego
wybrukowanego
wybrukowanego
wybrukowanego
wybrukowanej
C. wybrukowanemu
wybrukowanemu
wybrukowanemu
wybrukowanemu
wybrukowanej
B. wybrukowanego
wybrukowanego
wybrukowany
wybrukowane
wybrukowaną
N. wybrukowanym
wybrukowanym
wybrukowanym
wybrukowanym
wybrukowaną
Ms. wybrukowanym
wybrukowanym
wybrukowanym
wybrukowanym
wybrukowanej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. wybrukowani
wybrukowani
wybrukowane
wybrukowane
D. wybrukowanych
wybrukowanych
wybrukowanych
wybrukowanych
C. wybrukowanym
wybrukowanym
wybrukowanym
wybrukowanym
B. wybrukowanych
wybrukowanych
wybrukowanych
wybrukowane
N. wybrukowanymi
wybrukowanymi
wybrukowanymi
wybrukowanymi
Ms. wybrukowanych
wybrukowanych
wybrukowanych
wybrukowanych
odpowiednik aspektowy: brukować
-
+ wybrukować + CO + (CZYM) -
Od: bruk