osamotnić
-
książk. spowodować, że ktoś żyje sam, bez kontaktu z innymi
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich -
To była doktryna, próbująca człowieka osamotnić, odciąć go od żywej tradycji kultury [...].
źródło: NKJP: Zygmunt Kubiak: Przestrzeń dzieł wiecznych: eseje o tradycji kultury śródziemnomorskiej, 1993
Na święta Bożego Narodzenia byłaś osamotniona podwójnie - kartka nie przyszła i nie odwiedzał cię już Paweł.
źródło: NKJP: Hanna Kowalewska: Tego lata, w Zawrociu, 1998
Zostaliśmy w Sztokholmie. Ja się zacząłem uczyć szwedzkiego. Niesłychanie byliśmy osamotnieni. Dziwnie było chodzić po mieście tego lata, całkiem opuszczonym zresztą, bo latem wszyscy z miasta wyjeżdżają.
źródło: NKJP: Anna Dziewit, Agnieszka Drotkiewicz: Teoria trutnia i inne, 2009
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. osamotnię
osamotnimy
2 os. osamotnisz
osamotnicie
3 os. osamotni
osamotnią
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. osamotniłem
+(e)m osamotnił
osamotniłam
+(e)m osamotniła
osamotniłom
+(e)m osamotniło
osamotniliśmy
+(e)śmy osamotnili
osamotniłyśmy
+(e)śmy osamotniły
2 os. osamotniłeś
+(e)ś osamotnił
osamotniłaś
+(e)ś osamotniła
osamotniłoś
+(e)ś osamotniło
osamotniliście
+(e)ście osamotnili
osamotniłyście
+(e)ście osamotniły
3 os. osamotnił
osamotniła
osamotniło
osamotnili
osamotniły
bezosobnik: osamotniono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. osamotnijmy
2 os. osamotnij
osamotnijcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. osamotniłbym
bym osamotnił
osamotniłabym
bym osamotniła
osamotniłobym
bym osamotniło
osamotnilibyśmy
byśmy osamotnili
osamotniłybyśmy
byśmy osamotniły
2 os. osamotniłbyś
byś osamotnił
osamotniłabyś
byś osamotniła
osamotniłobyś
byś osamotniło
osamotnilibyście
byście osamotnili
osamotniłybyście
byście osamotniły
3 os. osamotniłby
by osamotnił
osamotniłaby
by osamotniła
osamotniłoby
by osamotniło
osamotniliby
by osamotnili
osamotniłyby
by osamotniły
bezosobnik: osamotniono by
bezokolicznik: osamotnić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: osamotniwszy
gerundium: osamotnienie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. osamotnienie
osamotnienia
D. osamotnienia
osamotnień
C. osamotnieniu
osamotnieniom
B. osamotnienie
osamotnienia
N. osamotnieniem
osamotnieniami
Ms. osamotnieniu
osamotnieniach
W. osamotnienie
osamotnienia
imiesłów przymiotnikowy bierny: osamotniony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. osamotniony
osamotniony
osamotniony
osamotnione
osamotniona
D. osamotnionego
osamotnionego
osamotnionego
osamotnionego
osamotnionej
C. osamotnionemu
osamotnionemu
osamotnionemu
osamotnionemu
osamotnionej
B. osamotnionego
osamotnionego
osamotniony
osamotnione
osamotnioną
N. osamotnionym
osamotnionym
osamotnionym
osamotnionym
osamotnioną
Ms. osamotnionym
osamotnionym
osamotnionym
osamotnionym
osamotnionej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. osamotnieni
osamotnieni
osamotnione
osamotnione
D. osamotnionych
osamotnionych
osamotnionych
osamotnionych
C. osamotnionym
osamotnionym
osamotnionym
osamotnionym
B. osamotnionych
osamotnionych
osamotnionych
osamotnione
N. osamotnionymi
osamotnionymi
osamotnionymi
osamotnionymi
Ms. osamotnionych
osamotnionych
osamotnionych
osamotnionych
odpowiednik aspektowy: osamotniać
Inne uwagi
Zwykle imb
-
+ osamotnić + (KOGO)