-
kulturalno-oświatowy
-
4.
związany z kulturą i oświatą, służącymi rozrywce w danej, organizacyjnie wydzielonej grupie ludzi -
[ka-o]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Edukacja i oświata -
Dlaczego instruktor k.o., który prowadził wycieczkę, nic nie umiał powiedzieć o jeziorach, które mijaliśmy, o zabytkach, które zwiedzaliśmy?
źródło: NKJP: Drobiazgi, które trzeba naprawić, Kobieta i Życie, nr 22, 1956
Nie zgłasza skarg, systematycznie uczęszcza na zajęcia k.o.
źródło: NKJP: Marcin Boguszewski: Przemiany obyczajów w olsztyńskich więzieniach, Gazeta Wyborcza, 1996-01-16
-
część mowy: przymiotnik
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. k.o.
k.o.
k.o.
k.o.
k.o.
D. k.o.
k.o.
k.o.
k.o.
k.o.
C. k.o.
k.o.
k.o.
k.o.
k.o.
B. k.o.
k.o.
k.o.
k.o.
k.o.
N. k.o.
k.o.
k.o.
k.o.
k.o.
Ms. k.o.
k.o.
k.o.
k.o.
k.o.
W. k.o.
k.o.
k.o.
k.o.
k.o.
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. k.o.
k.o.
k.o.
k.o.
D. k.o.
k.o.
k.o.
k.o.
C. k.o.
k.o.
k.o.
k.o.
B. k.o.
k.o.
k.o.
k.o.
N. k.o.
k.o.
k.o.
k.o.
Ms. k.o.
k.o.
k.o.
k.o.
W. k.o.
k.o.
k.o.
k.o.