trzeźwieć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

po upiciu się wracać do stanu, w którym organizm nie jest poddany działaniu alkoholu

[tszeźwieć] lub pot. [czszeźwieć]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

uzależnienia

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

używki

hiperonimy:

przytomnieć

	Przepraszam. Obraziłem panią? - Gorzej tu już na mnie mówiono. Myślałam, że pan jeszcze pijany, długo się trzeźwieje po czterech promilach. - Przypomniała sobie szczegół wyczytany w jego karcie. źródło: NKJP: Zbigniew Górniak: Siostra i byk, 2009
	Są tacy, którzy zaczynają pić w sobotę po południu i trzeźwieją dopiero w poniedziałek w drodze do pracy. źródło: NKJP: Niech się mury pną..., Dziennik Polski, 2000-05-13
	W policyjnej izbie zatrzymań trzeźwiał wczoraj kierowca, który wpadł w ręce funkcjonariuszy w sobotę w centrum miasta. źródło: NKJP: (bib): Pod paragrafem, Dziennik Zachodni, 2006-11-06
	Do piątku ciężko pracuje, a od piątku do niedzieli pije razem z kolegami. Nie trzeźwieje przez trzy dni, ale jak podkreśla, potrafi zapanować nad sobą, bo w niedzielę od popołudnia trzeźwieje. źródło: NKJP: Lidia Cierpiałkowska: Psychopatologia, 2009

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	trzeźwiałem +(e)m trzeźwiał	trzeźwiałam +(e)m trzeźwiała	trzeźwiałom +(e)m trzeźwiało	trzeźwieliśmy +(e)śmy trzeźwieli	trzeźwiałyśmy +(e)śmy trzeźwiały
2 os.	trzeźwiałeś +(e)ś trzeźwiał	trzeźwiałaś +(e)ś trzeźwiała	trzeźwiałoś +(e)ś trzeźwiało	trzeźwieliście +(e)ście trzeźwieli	trzeźwiałyście +(e)ście trzeźwiały
3 os.	trzeźwiał	trzeźwiała	trzeźwiało	trzeźwieli	trzeźwiały

bezosobnik: trzeźwiano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę trzeźwiał będę trzeźwieć	będę trzeźwiała będę trzeźwieć	będę trzeźwiało będę trzeźwieć	będziemy trzeźwieli będziemy trzeźwieć	będziemy trzeźwiały będziemy trzeźwieć
2 os.	będziesz trzeźwiał będziesz trzeźwieć	będziesz trzeźwiała będziesz trzeźwieć	będziesz trzeźwiało będziesz trzeźwieć	będziecie trzeźwieli będziecie trzeźwieć	będziecie trzeźwiały będziecie trzeźwieć
3 os.	będzie trzeźwiał będzie trzeźwieć	będzie trzeźwiała będzie trzeźwieć	będzie trzeźwiało będzie trzeźwieć	będą trzeźwieli będą trzeźwieć	będą trzeźwiały będą trzeźwieć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		trzeźwiejmy
2 os.	trzeźwiej	trzeźwiejcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	trzeźwiałbym bym trzeźwiał	trzeźwiałabym bym trzeźwiała	trzeźwiałobym bym trzeźwiało	trzeźwielibyśmy byśmy trzeźwieli	trzeźwiałybyśmy byśmy trzeźwiały
2 os.	trzeźwiałbyś byś trzeźwiał	trzeźwiałabyś byś trzeźwiała	trzeźwiałobyś byś trzeźwiało	trzeźwielibyście byście trzeźwieli	trzeźwiałybyście byście trzeźwiały
3 os.	trzeźwiałby by trzeźwiał	trzeźwiałaby by trzeźwiała	trzeźwiałoby by trzeźwiało	trzeźwieliby by trzeźwieli	trzeźwiałyby by trzeźwiały

bezosobnik: trzeźwiano by

bezokolicznik: trzeźwieć

imiesłów przysłówkowy współczesny: trzeźwiejąc

gerundium: trzeźwienie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: trzeźwiejący

odpowiednik aspektowy: wytrzeźwieć

Zob. trzeźwy