nadąć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wciągnąć powietrze, napełniając się nim i powiększając przy tym swe rozmiary

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

zwyczaje i zachowania zwierząt

	Bączki potrafią też nadąć się do postaci bez mała kuli, co może nastraszyć ewentualnych wrogów. źródło: NKJP: Krzysztof Filcek: Znajomi wędkarzy, Gazeta Wyborcza, 1992-05-22
	[...] Kaczor nadął się, kwaknął coś gniewnie i ruszył na intruza z rozcapierzonymi skrzydłami. źródło: NKJP: Ewa Ćwikła: Wędkarskie opowieści Stynki, 2008
	[...] niechcący przydepnęła rozłożoną na podłodze jaszczurkę. Wyciągnęła rękę, chcąc przenieść ją w bezpieczniejsze miejsce, ale Arba nieprzyjaźnie zasyczała, nadęła się i silnie machnęła ogonem. źródło: NKJP: Internet
	[...] kilka dni temu w szkole jeden chłopak z siódmej klasy wyzywał na przerwie drugiego, a napadnięty nadął się, puścił bąka i powiedział: - Remis. źródło: NKJP: Tomek Tryzna: Idź kochaj i niech ci nie pomoże żadna na ziemi rzecz, 2010

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nadąłem się +(e)m się nadął	nadęłam się +(e)m się nadęła	nadęłom się +(e)m się nadęło	nadęliśmy się +(e)śmy się nadęli	nadęłyśmy się +(e)śmy się nadęły
2 os.	nadąłeś się +(e)ś się nadął	nadęłaś się +(e)ś się nadęła	nadęłoś się +(e)ś się nadęło	nadęliście się +(e)ście się nadęli	nadęłyście się +(e)ście się nadęły
3 os.	nadął się	nadęła się	nadęło się	nadęli się	nadęły się

bezosobnik: nadęto się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		nadmijmy się
2 os.	nadmij się	nadmijcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nadąłbym się bym się nadął	nadęłabym się bym się nadęła	nadęłobym się bym się nadęło	nadęlibyśmy się byśmy się nadęli	nadęłybyśmy się byśmy się nadęły
2 os.	nadąłbyś się byś się nadął	nadęłabyś się byś się nadęła	nadęłobyś się byś się nadęło	nadęlibyście się byście się nadęli	nadęłybyście się byście się nadęły
3 os.	nadąłby się by się nadął	nadęłaby się by się nadęła	nadęłoby się by się nadęło	nadęliby się by się nadęli	nadęłyby się by się nadęły

bezosobnik: nadęto by się

bezokolicznik: nadąć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: nadąwszy się

gerundium: nadęcie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: nadymać się

Zob. dąć