wypity

  • pot.  żart.  pijany (zamroczony alkoholem)
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Choroby i ich leczenie

    uzależnienia


    CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Jedzenie i jego przygotowanie

    używki

    • lekko; mocno, nieźle wypity
  • Mężczyzna nie ukrywa, że alkohol ostro szumiał im w głowach. - My dwaj, owszem byliśmy wypici , ale syn był trzeźwy - dodaje natychmiast. -

    źródło: NKJP: Grzegorz Żurawiński: Pięścią, pałą i z buta, Gazeta Wrocławska nr 10/12, 1998

    [...] na imprezie gdy już byłem dość mocno wypity, nikt nie chciał ze mną pić, kumpel, który ewentualnie lubił pic na umór, już spał [...]

    źródło: NKJP: Internet

  • część mowy: przymiotnik


    Stopień równy

    liczba pojedyncza
    m1 m2 m3 n1, n2 ż
    M. wypity
    wypity
    wypity
    wypite
    wypita
    D. wypitego
    wypitego
    wypitego
    wypitego
    wypitej
    C. wypitemu
    wypitemu
    wypitemu
    wypitemu
    wypitej
    B. wypitego
    wypitego
    wypity
    wypite
    wypitą
    N. wypitym
    wypitym
    wypitym
    wypitym
    wypitą
    Ms. wypitym
    wypitym
    wypitym
    wypitym
    wypitej
    W. wypity
    wypity
    wypity
    wypite
    wypita
    liczba mnoga
    p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
    M. wypici
    wypici
    wypite
    wypite
    D. wypitych
    wypitych
    wypitych
    wypitych
    C. wypitym
    wypitym
    wypitym
    wypitym
    B. wypitych
    wypitych
    wypitych
    wypite
    N. wypitymi
    wypitymi
    wypitymi
    wypitymi
    Ms. wypitych
    wypitych
    wypitych
    wypitych
    W. wypici
    wypici
    wypite
    wypite
  • Zob.  pić 

CHRONOLOGIZACJA:
XVI w., SPXVI
Na podstawie indeksu haseł
Data ostatniej modyfikacji: 19.02.2019