-
2.
w sposób świadczący o umiejętności radzenia sobie w każdej sytuacji i czerpania z niej korzyści dla siebie -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
- przebiegle zachowywać się; działać; zrobić; czynić; ukryć coś; ukryć; wyśliznąć się; unikać czegoś; radzić sobie z czymś; posłużyć się czymś; pytać, zagadać; uśmiechać się; mrugnąć
- przebiegle obliczona; zaplanowana; urzeczywistnione; przebiegle ustawione; dominujące; zagarnięte
- dość; tak przebiegle; znacznie; jeszcze przebieglej
-
[...] Zgarnął pieniądze i wybiegł ukryć je gdzieś przebiegle, za obrazkiem albo pod materacem.
źródło: NKJP: Mariusz Ziomecki: Lato nieśmiertelnych, 2002
Bohaterowie walczą ze strachem i osamotnieniem, próbują zabiegać o względy swoich potężnych patronów, a jednocześnie przebiegle wykorzystać ich siłę do własnych celów.
źródło: NKJP: (azg): Potomkowie Tronu Cienia, Dziennik Zachodni, 2007-10-02
Jeżeli liczysz na szybki awans, miejsce pracy czy podwyżkę, porozmawiaj z szefem, ale nie zapomnij, by do słowa doszedł ładny dekolt i zgrabne nogi. [...] Mówiła małej Natalii, uśmiechając się przebiegle.
źródło: NKJP: Dariusz Chętkowski: Ostatni weekend, 2007
[...] Ktoś ostrożnie, lecz przebiegle zyska twoje względy [...].
źródło: NKJP: Katarzyna Ostrowska: Sny – klucz, 2000
-
część mowy: przysłówek
stopień równy przebiegle
stopień wyższy przebieglej
-
Zob. biec, biegać