zawłaszczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

książk. przejąć coś na własność, co wcześniej należało do kogoś innego

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

własność

hiperonimy:

przejąć

	W kampanii wyborczej prezydent obiecywał zresztą podzielenie kanałów TVP między trzy główne nurty ideowe i uniezależnienie ich od fluktuującego układu politycznego. [...] Ale potem podpisał haniebną nowelizację, która pozwoliła jednemu środowisku zawłaszczyć dobro publiczne. źródło: NKJP: Jacek Żakowski: Mea culpa, Polityka, 2008-05-17
	[...] bardzo żałuję, że nasze wielopokoleniowe gniazdo rodzinne (mały, ciasny dworek w Wadowicach) zniszczyła wojna, a ruiny zawłaszczył PGR. źródło: NKJP: Internet
	Maria Teresa bezprawnie zawłaszczyła należące do Polski szesnaście miast spiskich. źródło: NKJP: Kraków i Spisz, Dziennik Polski, 2003-07-05
	Pierwsze zaczęły protestować Siostry Panny Zwierzynieckie, inaczej: norbertanki. Przypomniały, że w 1912 r. wydzierżawiły Cracovii spory kawałek ziemi, na którym wkrótce potem powstał stadion i zabudowania klubowe. W 1950 r. teren zawłaszczyło państwo. źródło: NKJP: Anna Szulc: Wanda chce Niemca, Polityka, 2000-06-10
	Uzbecy [...] zawłaszczyli dla Massuda rządowe samoloty i zapewnili mu możliwość błyskawicznego przerzucania wojsk i uzbrojenia, co w pozbawionym kolei żelaznej i dróg kraju dawało ogromną przewagę nad każdym przeciwnikiem. źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Modlitwa o deszcz, 2002

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zawłaszczyłem +(e)m zawłaszczył	zawłaszczyłam +(e)m zawłaszczyła	zawłaszczyłom +(e)m zawłaszczyło	zawłaszczyliśmy +(e)śmy zawłaszczyli	zawłaszczyłyśmy +(e)śmy zawłaszczyły
2 os.	zawłaszczyłeś +(e)ś zawłaszczył	zawłaszczyłaś +(e)ś zawłaszczyła	zawłaszczyłoś +(e)ś zawłaszczyło	zawłaszczyliście +(e)ście zawłaszczyli	zawłaszczyłyście +(e)ście zawłaszczyły
3 os.	zawłaszczył	zawłaszczyła	zawłaszczyło	zawłaszczyli	zawłaszczyły

bezosobnik: zawłaszczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zawłaszczmy
2 os.	zawłaszcz	zawłaszczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zawłaszczyłbym bym zawłaszczył	zawłaszczyłabym bym zawłaszczyła	zawłaszczyłobym bym zawłaszczyło	zawłaszczylibyśmy byśmy zawłaszczyli	zawłaszczyłybyśmy byśmy zawłaszczyły
2 os.	zawłaszczyłbyś byś zawłaszczył	zawłaszczyłabyś byś zawłaszczyła	zawłaszczyłobyś byś zawłaszczyło	zawłaszczylibyście byście zawłaszczyli	zawłaszczyłybyście byście zawłaszczyły
3 os.	zawłaszczyłby by zawłaszczył	zawłaszczyłaby by zawłaszczyła	zawłaszczyłoby by zawłaszczyło	zawłaszczyliby by zawłaszczyli	zawłaszczyłyby by zawłaszczyły

bezosobnik: zawłaszczono by

bezokolicznik: zawłaszczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zawłaszczywszy

gerundium: zawłaszczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zawłaszczony

odpowiednik aspektowy: zawłaszczać

+

zawłaszczyć

+

CO