zawłaszczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. przyznawszy sobie prawo do kogoś lub czegoś, wykorzystać to do realizacji własnych celów

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

hiperonimy:

przejąć

zawłaszczyć (sobie) prawo do czegoś, przywileje; kulturę, media, rynek, państwo, politykę, tradycję, władzę; nazwę, symbol, znak; Polskę

	Miłość stawia zaporę zachłanności, z jaką chcemy drugiego zawłaszczyć, uczynić dyspozycyjnym i odartym z jakiejkolwiek prywatności, a nawet intymności. źródło: NKJP: Elżbieta Ryszka: Zwyczajne szczęście, 2004
	Młoda mazurska inteligencja [...] bez zahamowań zawłaszczyła całą wieloetniczną tradycję byłych Prus Wschodnich, próbując tworzyć na tej podstawie nowe wartości na miarę europejskiej współczesności. źródło: NKJP: Wojciech Marek Darski: Ucieczka z raju, Gazeta Wyborcza, 1997-05-08
	[...] komunistyczne państwo zawłaszczyło prawo do wszelkiej aktywności. W PRL-u wszystko, na czym zależało ludziom i środowiskom, było traktowane właśnie jak coś, czego władza mogła udzielić lub nie. źródło: NKJP: Teresa Bogucka: Egzamin z przyzwoitości , Gazeta Wyborcza, 1997-07-12
	Obalając bariery oddzielające niewolników od ich właścicieli, chrześcijaństwo od samego początku było źródłem siły słabych, a tym samym celem nienawistnych ataków ze strony tych ludzi, którzy zawłaszczyli władzę nad innymi ludźmi. źródło: NKJP: Internet
	Wojewoda jest reprezentantem rządu. Marszałek jest związany z administracją lokalną. Wojewodowie niestety zawłaszczyli sobie wiele z kompetencji marszałków. źródło: NKJP: Zabójczy próg, Dziennik Polski, 2005-06-14

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zawłaszczyłem +(e)m zawłaszczył	zawłaszczyłam +(e)m zawłaszczyła	zawłaszczyłom +(e)m zawłaszczyło	zawłaszczyliśmy +(e)śmy zawłaszczyli	zawłaszczyłyśmy +(e)śmy zawłaszczyły
2 os.	zawłaszczyłeś +(e)ś zawłaszczył	zawłaszczyłaś +(e)ś zawłaszczyła	zawłaszczyłoś +(e)ś zawłaszczyło	zawłaszczyliście +(e)ście zawłaszczyli	zawłaszczyłyście +(e)ście zawłaszczyły
3 os.	zawłaszczył	zawłaszczyła	zawłaszczyło	zawłaszczyli	zawłaszczyły

bezosobnik: zawłaszczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zawłaszczmy
2 os.	zawłaszcz	zawłaszczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zawłaszczyłbym bym zawłaszczył	zawłaszczyłabym bym zawłaszczyła	zawłaszczyłobym bym zawłaszczyło	zawłaszczylibyśmy byśmy zawłaszczyli	zawłaszczyłybyśmy byśmy zawłaszczyły
2 os.	zawłaszczyłbyś byś zawłaszczył	zawłaszczyłabyś byś zawłaszczyła	zawłaszczyłobyś byś zawłaszczyło	zawłaszczylibyście byście zawłaszczyli	zawłaszczyłybyście byście zawłaszczyły
3 os.	zawłaszczyłby by zawłaszczył	zawłaszczyłaby by zawłaszczyła	zawłaszczyłoby by zawłaszczyło	zawłaszczyliby by zawłaszczyli	zawłaszczyłyby by zawłaszczyły

bezosobnik: zawłaszczono by

bezokolicznik: zawłaszczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zawłaszczywszy

gerundium: zawłaszczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zawłaszczony

odpowiednik aspektowy: zawłaszczać

+

zawłaszczyć

+

KOGO/CO