szajka
-
zorganizowana grupa przestępców
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
przestępstwa -
- kilkuosobowa, międzynarodowa, przestępcza, samochodowa, wyspecjalizowana, zorganizowana; polska szajka
- szajka fałszerzy, przemytników
- człowiek, szef szajki
- szajka działała
- rozbić, rozpracowywać, zlikwidować szajkę
- kierować szajką
-
Kiwał tylko głową. - Rycerze rabusie. Iście zuchwała szajka!
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
- Gość jest podejrzany o przynależność do szajki robiącej sklepy jubilerskie na Lazurowym Wybrzeżu.
źródło: NKJP: Jacek Rębacz: Zakopane: sezon na samobójców, 2006
Przystał do szajki fałszerzy. Podrabiali monety dziesięciozłotowe, pięciozłotówki, nawet złotówki fałszować im się opłacało.
źródło: NKJP: Igor Newerly: Pamiątka z Celulozy, 1952
Wydęła lekko wargi i z nutką dumy zaznaczyła: - Jak pani wiadomo, zlikwidowaliśmy całą szajkę złodziei...
źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1962
Proszę sobie nie wyobrażać, że całe Powiśle to było jedno środowisko i jedna ferajna. Każda ulica, każda strona ulicy czasem większy dom czy blok domów miały własne szajki, które dobierały się na niepojętej dla mnie dziś zasadzie i przez lata całe trzymały się razem, walcząc z konkurencją z sąsiedztwa.
źródło: NKJP: Tomasz Domaniewski: Niedaleko od prawdy, 1975
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. szajka
szajki
D. szajki
szajek
C. szajce
szajkom
B. szajkę
szajki
N. szajką
szajkami
Ms. szajce
szajkach
W. szajko
szajki
-
ros. šájka 'szajka, grupa przestępcza' < (prawdopodobnie) 'łódź przestępców, rozbójników'
z tur. šaika 'łódź (z wysokimi burtami)'